vaxtı qızlığını itirdiyini, arabir geceler evden çıxıb harasa getdiyini öyrenmişdi. Yeni ki, evden çıxmaq üçün valideyinlerini berk yuxuya vermesine ehtiyyac yox idi. Belke var idi? Belke, özü her evden çıdığı gece, bu üsuldan istifade edirdi ve Lemana da bu üsulu o öyretmişdi? Yox.. O özbaşına bele bir yuxu dermanını ala bilmezdi. Daha doğrusu, ele bir dermanı Xediceye vermezdiler. Belke, onun üçün Leman alırdı bu dermanı? Leman bele bir cinayete yol vererdimi? Belke de, vererdi. Özü üçün yol vermişdi bu cinayete. Demeli, refiqesi üçün de vere bilerdi. Amma, yene de qaranlıq qalan bir sual var. Xedice niye onunla birlikde deyildi. Çölde gözlemesi ağıla batmayandır. Oğlan olsaydı, yene de ağılabatan olardı. Xedicenin bir az qorxaq olduğu hiss olunurdu. DİN-deki ifadesinde bu Oktayın nezerinden qaçmamışdı. Hetta, heyacandan desmalını götürmeyi bele unutmuşdu. Belke öldürdüyüne göre qorxmuşdu? Amma, bu nece ola biler? Leman öz ölümüne göre ona yuxu dermanı almış ve özünü öldürmeye icazemi vermişdi? Bu axmaq fikir idi. Eks halda ise, iki refiqenin görüş yeri binanın damı olması bir qeder ağılasığmaz idi. Eger Leman Ferruxla görüşseydi, o başqa mesele. Amma, Xedice ile blokda da görüşe biler. Bes, ikinci derman şüşesi?
- Dayan... Dayan... – Qafarov eli ile yanaqlarını ovuşdurdu. Ele bil neyise tapmışdı – Onlar evden bir yerde çıxıblar. Bu aydındır. Ve artıq bu da aydın oldu ki, evden çıxdıqdan sonra ayrılıblar. Belke de...
Oktay son sözünü yarımçıq qoyaraq celd qalxıb eve keçdi. Ağ köynek ve tünd boz smokinqi geyindi. Sonra iş stolunun üstünden merhum qızın etrafındakı qıza yaxın insanların mayor Hacıyevin kömeyi ile elde etdiyi şekillerinin arasından lazım olanını götürüb evden çıxdı. Avtomobiline minib evden uzaqlaşdı. Deyesen, düyünü aça bilmişdi sonda. Yolda, mobil telefonunu açıb Zaman Poladova zeng vurdu. Xettin o biri terefinden bölme reisinin sesi eşidildi:
- Buyurun, Qafarov. Sizi eşidirem.
- Mümkünse, iki polis işçisini men dediyim ünvana gönderin. –

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>