gündeliyi oxu ve heç neden narahat olma.
Zehra nene Sonanın valideynlerine zeng edib onları öz şirin dili ile dile tutmağı bacardı. Onlar Sonanın gece orda qalmasına icaze verdiler. Sona anasının gündeliyini oxumaq üçün yan otağa çekildi.
Gündeliyi açaraq oxumağa başladı.
- " Salam, menim gözel qızım. Bilirdim, geleceksen. Seni çox gözleyirdim. Ancaq xesteliyim meni artıq çox yormuşdu. Bilirdim, sen gelende artıq heyatda olmayacağam. Seni öpüb, qoxlayıb, bağrıma basmağı çox isterdim. Bağışla meni, qızım. Bilirem, ilk sualın "niye meni atmısan?” olacaq. Mene senin öldüyünü demişdiler...
Atan çox gözel insan idi. Onunla uzaq qohum idik. Onunla ilk defe ad günümde tanış oldum. Hemin gün iyirmi yaşım tamam olurdu. Ne qeder böyüsem de atam mene "balaca qızım” deyerdi. Hem de evin yegane övladı idim. Çox qohumu tanımadığım üçün atam meni onlarla tanış etmek istedi. Sonda ise Zaura yaxınlaşdıq.
- Qızım, bax bu Zaurdur, çox uzaq qohumuq amma, Zaurun atası yaxın dostum idi.
Ad günü şenliyi artıq bitmişdi. Men de öz otağımda oturub mene verilen hediyyelere baxırdım. Onların arasında diqqetimi bir hediyye çekdi. Diger hediyyelerden çox ferqlenirdi, belke de mene ferqli gelmişdi. Üstünde "Gülsüm xanıma sevgilerle” sonda ise "Hörmetle Zaur” yazılmışdı. Hediyyeni açdıqda içinde gündelik gördüm. Beli, senin indi oxuduğun gündelik atanın mene hediyyesidir.
Zaurun özünden on yaş böyük bacısı var idi. Onun haqqında çox eşitmişdim. Eşitdiklerim ise heç de ürek açan deyildi.
Bir gün atam eve sevincek gelerek mene şad xeberi olduğunu dedi. Atamın bu sevincinin sebebi mene çox maraqlı idi.
- Gel yanıma, menim balaca qızım.
- Ata, ne olub? Ne şad xeberdi ele?
- Qızım, Zaur yadındadır?
- Yadımdadır, ata. Ad günümde tanış olmuşduq.
- Zaur seni beyenib. Valideynlerine de deyib. Sen razı olsan gelib seni isteyecekler.
- Bes sen nece ata, razısanmı?
- Esas senin fikrindi, qızım. Menim fikrim senin üçün vacibdirse, elbetteki razıyam. Zaur çox yaxşı oğlandır. Atası da
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
