işçilerine dama gelmeyini emr etdi. Boş mehelledeki bir neçe maşının içinden polis işçileri düşerek dama qalxmağa başladılar. Onlar Fikrete yaxınlaşıb ellerini qandalladılar. Onu damdan düşürerken geri çevrilib Oktaya seslendi:
- Qafarov, qızınız var?
Oktay dinmedi. Fikret davam etdi:
- Siz dediyiniz qanunları yaxşı bilirem. Sizinle de, tamamile razıyam. Amma, o geceki menzereye bir ata gözü ile baxmağı ve o an keçirdiyim hissleri heç kime, hetta düşmene bele arzulamıram.
EPİLOQ.
Fikret Hüseynov hebs olunduqdan 2 gün sonra, Lemanın anası Solmaz, qızının otağına daxil oldu. Eşyalarını qurdalayarken üz qabığında seliqeli şekilde "Günlüyüm” yazılmış qalın defter tapdı. Açıb varaqladı. Orada Leman öz heyatında baş vermiş unudutmaq istemediyi günlerini, arzularını yazmışdı. Ana onun sonuncu yazılı sehifelerine baxdı. Yazılmışdı:
"Saat3-e 15 deqiqe qalır. Yatağımda uzanıb düşünürem ve hemişeki kimi düşüncelerimi bura qeyd edirem. Çox heyecanlıyam. Bu güne kimi atamın her istediyine razı olmuşam. Hetta, sevmediyim biri ile aile quracağıma bele sonda etiraz etmedim. Sabah, eziz dostum, sirrdaşım Xedicenin kömeyi ile Ferruxla son gece görüşüb vidalaşacam. Bu defe onda heç xoşlamadığım xüsusiyyetleri axtaracam. Sevdiyim heç ne barede düşünmeyecem. Ona esla toxunmayacam. Çünki, tanış toxunuşlar meni keçmişe qaytarmasından qorxuram. Ferruxu sevdiyimi dana bilmerem. Amma valideyinlerime göre ne qeder ezablı da olsa, Ferruxu unutmağa, Rasifi sevmeye çalışacam. Rasif pis insan deyil. Her kes onun zehmetkeş ve harama el uzatmayan biri olduğunu deyir. Menimle de esla sert reftar etmeyib bu güne qeder. Amma Ferruxu sevmişem. Atamı ise üze bilmedim ve ona göre sevgimi qurban vermeye mecbur qaldım. Valideyn sevgisi meni cazibe qüvvesi kimi Ferruxdan uzaqlaşdıraraq özüne teref çekmeye başlayır.”

《《《《《《 S O N 》》》》》》

<< 1 ... 6 7 [8]