baxdi,amma hec kim yox idi. Yox idi Inci.Arxasinca boylanmirdi Zamanin,amma nedense Zaman mehs buna gore deli kimi arzulayirdi Incini Inci.Denizin dibe vuran derin qaranligindan isiga dogru suzulen inci.. O meyus idi,uzulurdu.Ureyi incidirdi bedenini,iceris ine hakim olan hisslerle.Sevirdi deyesen.Sevmek...? yox elbetde! Menimle kobud olani oldurerem ki,sevmerem..Bu sozler 2ferqli yollarda gezen 2ferqli bedende dogulub 2ferqli urekde yalan ve ya heqiqeti inkar eden qalin,ince usyan idi.Zaman masina eyleserken gulumsunerek picildadi:-O,başqadir,o ferqlidir,o ancaq menimcun eynilesecek! Zaman ilk defe zerif parlayan gunesi sezdi,Qara buludsa leysan tokdu zerif cisginin ardindan.Agladi Inci ilk defe adini bele bilmediyi yad tanis ucun agladi ve aglayarken de astaca picildadi:O basqadir,o,ferqlidir deye,geymine nezer yetirdi,elinde berk-berk tutub heyifini cixarcasina sixdigi şalina baxdi:Men onun ola bilmerem,o da hami kimidir dedi.Inci umudsuz sevgiye qapi acdigi ucun ozunu tenqid edercesine aglayib goz yaslarinda bogularken Zaman heyatinin en vacib aninda,en ehtiyyac duydugu zamanda Incini tapmasinin sevincini coxdan yasamaga baslamisdi artiq.Tural Vahidle sohbetini basa vurdu,her ikisi qapinin astanasinda anlasmis terzde tebessümle bir birine el uzadib sagollasdilar ve Vahid iri addimlarla uzaqlasdi ordan.Tural eliyle boynunu sixaraq uzerine çökmus yorgun ifadeyle oz otagina dogru getmek isterken dehlizde Asyayla qarsilasdi.Baxislari ortaq noqtede kesişdiyi an gozu parladi sanki,gulumsundü ,lakin bu tebbessum uzun cekmedi.Cunki Asya yene gozlerini gizlederek cekmisdi ondan,Tural Asyanin ona yene baxmasi behanesiyle:Hara gedirsiz?deye sorusdugu an ise Asya basini qaldirib elindeki kagizlari gostererek ince sesle:Asagida bunlari çapdan cixarmaq lazimdi deyerken baxislar yene bi ixtiyar kilitlendi bir-birine ve sanki bu an dunyalari verdiler Turala.Tural astaca Asyanin yolundan cekilerken:Asya xanim zehmet olmasa elinizdeki kagizlari capdan cixarandan sonra saatina

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>