Bu ne demek idi axi? Evvelce susqunca beynini düşünmeye mecbur etdi Inci.Ancaq düsünceler cavabini itirmiş qorxunc suallar kimi onu ehatelemişdi,çıxış ise yox idi bu daireden Ne olmusdu axi bu adama?Dunenin o alovlu,isti gecesinde onu xezine kimi qucaqlayan,qiymetli daş qaş kimi ona toxunan ele bil Zaman deyildi.Onunla qarsilasdiqlari her an hey dalaşsalar da,yola getmeseler de,bugunki kimi soyuq gormemisdi onu Inci heç vaxt.Istemsizce uzerini geydi.Daha artiq dusunmek istemirdi.Çünki aglini,beynini yeyib bitiren dusunceler ele qururunu da parçalamaga yetirdi.Butun bunlari dile getirmeye bele qorxsa da sesli dusuncelerine serhed qoya bilmedi ne yaziq ki.Dodaqalti:Belke gece neyise duzgun etmedim,belke nedese yalnisim oldu?Onu xosbext ede bilmedim belke.?Offf of Ilahi ne axi ne sebeb oldu Zamanin bele davranmasina? deye piciltiyla usyan etdi sanki.Bu suallar onu incitmekle yanasi hem de qırmışdi.Gözlerinden suzulen bir nece damla yaşa engel ola bilmedi.Qollarinda sonsuz,nehayyetsiz zövq duydugu adama zovq vere bilmemiş olmasi dusuncesi butun agirligiyla ezib kecirdi bedenini. Yoox bu veziyyet her nedirse mutleq,mutleq danisilacaqdi Zamanla.....Saclarini toplayib otaqdan cixdi Inci.Gozleriyle etrafa bir de gunduz gozuyle nezer saldi:Ilahi bu ev nece de boyuk,uzun ve heybetlidir.Cox gozeldir icerisi.Bizim ev buranin metbexinden de balaca olmalidir her halda.Kenarlari qizili kantlarla cevrelenmis qehveyi divarlarin uzerinden asilmis portretlere yaxinlasdi Inci.Her biri uzerlerinde adlari qeyd olunmus dunya miqyasinca taninan ressamlarin el islerinden ibaret idi.Olduqca goz oxsayan ortami vardi bu evin.Inci heyretini gizletmeden saga-sola boylanaraq nehayet ki,pillekanlarla asagi endi. Lakin dehlizde otaqlar cox oldugundan yemek salonunu tapa bilmedi.Bir qeder one irelilerken elinde qehve fincaniyla harasa geden qadini gorcek qulluqcu oldugu qenaetine gelerek ona yaxinlasdi:Sabahiniz xeyir xanim.Burda metbex hardadi? tapa bilmedim.Qadin gulumsundu:Sabahiniz xeyir
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
