deydikce özümden aslı olmayaraq esebleşir,ondan diksinirdim.Sanki o zaman anlamışdım ki,biz bir-birimize göre deyilik.Nişanda Ruslan gelib bizimle şekil çekdirerken qulağıma pıçıldadı:
-Heçne üçün gec deyil,ay qız!
Ay qız sözünü vurğu ile demişdi.Onda başa düşmemişdim ne demek istediyini.Amma nişan bitdikden sonra gece sehere qeder ağlayaraq peşman olmağa başlamışdım.Ruslanın da Ekbere olan isteksizliyimi anlaması meni daha da incidirdi.Çünki istemirdim ki,kimse sehvimi anlasın.Günler ötüb keçirdi.Toy günüm belli olmuş,bir ay sonra ağ gelinlikde ata evimden çıxacaqdım.Ekberin anası ,bacısı,bütün qohumları mene qarşı o qeder mehriban idi ki,özümü çox günahlandırırdım.Toyuma çox az qalmışdı.Artıq gelen hefte toyum idi.Ekberle iki hefte idiki çox soyuq danışırdım.Nifret edirdim ona.Mene bir pisliyi deymeyen insana nifret edirdim.Bir o qeder de özüme nifrer edirdim.Ruslanla her defe qarşılaşanda içimdeki o boşluq özüne daha da yer edirdi.Anlamırdım,daha doğrusu özüme sığışdıra bilmirdim ona qarşı hisslerimi.Sevmirdim amma nebilim...Hisslerime nifret edirdim.Özüme nifret edirdim Ekbere xeyanet etdiyimi düşünürdüm.Özümü bağışlaya bilmirdim.Çünki menim hisslerim kimsesiz idi.
Artıq toy hazırlıqları bitmiş,evim bezenecekdi.O ev ki,men o evde xoşbext ola bilmeyecekdim.Bir axşam yene bütün aile oturub çay içirdik.Boğazımı yaşlayıb başımı aşağı salaraq heyatımda etdiyim en böyük cesarete addım atdım:
-Men nişanı qaytarmaq isteyirem.
Ağlamaq tutdu meni.Elimi üzüme tutub otağıma qaçmaq isteyende atamın sözleri bütün ümidlerimi puç etmişdi:
-Menim ölümüm qızımın elinden olacaq?!Neçe aydır nişanlısan.İndi oyandın?Seni incidir?Nedir sebeb?
-Onu sevmirem ata.Seve bilmedim.
Ağanın üzüne baxa bilmirdim.Anam meni ne qeder danlasa da,ana üreyi.Menimle beraber ağladı.Ona Ekberle xoşbext olmayacağımı desem de,meni anlasa da yene de nişanı qaytarmağa razı olmurdu:
-Men de atanı sevmemişem.Amma çox xoşbext oldum.Ekber de seni xoşbext edecek.Bax qızım,Gümüşüm,seni mecbur vermedik

<< 1 [2] 3 >>