Mehebbet adlandırdığımız sonu mexfi qalan ucsuz bucaqsiz yolda heçliye doğru sovrularken bir gun tek çıxışı ayriliq olan payizin çaresizlik yağışlarinda islanir insan...Islanir ve o buz kimi leysan damlalari bedeninden siyrilib torpağa qarisdiğı an,yalniz o an kipriklerde gizlenen heqiqetler gozlere toxunur ve gercekliye hakim kesilen xeyallar adilesmeye baslayir... Icerken omrunde ilk defe de olsa caresiz idi Zaman...Heqiqetin ozunu taniyirdi amma ozunu heqiqeten de caresiz hiss edirdi.Ickini qedehlerini bir birinin ardinca ara vermeden bedenine oturerken eslinde butun qezebi olanlari ozunu taniyandan beri o hec qirilmayan qururuna yedire bilmemesi idi. Qurur......Bu hec adi dillerden dusmeyen mehsur,sevimsiz ve ikrah hissi dogruran qurur...Nedense son vaxtlar Zamanin isteyi neticesinde yeni qurulan ailede tez tez duyulurdu onun adi,duyulurdu ve yaşanirdi...Son vaxtlar dedim...Amma unutdum deyesen bu ailenin ozunun de yaranma sebebinin qurur olduğunu... Zaman astaca elini cibine dogru uzadib ordan siqaret qutusunu goturerken Inci. de carpayidan ayaga qalxdi.Basi aniden ele mohkem herlendi ki,ozunu cilovlaya bilmeyib yixilacagindan qorxaraq yeniden carpayida oturdu.Gozlerii bu gecenin can yandiran qorxulu zulmeti kimi qapqara qaralarken o gucle de olsa udqunub titrek elinin içini buz kimi olan alninin uzerine qoydu Cehd gosterdi ayaga qalxsin amma yene bacarmadi.Butun ezalari sinmışdi ele bil.Hereket etmeye gucu yox idi.Evvelce bir nece saniye terpenmeden tarazlamağa çalisdi ozunu,çetinlikle de olsa sağa sola nezer saldi,otaq suretle etrafinda donurdu sanki.Bu firlanis ureyini bulandirdi ve Inci qaslarini cataraq yumdu gozlerini.Bir an var bedeni ucunarken aglina gelen ilk şey yene de Zaman oldu..picildadi dodaqalti:Axi hardasan?Men ozumu cox pis hiss edirem Zaman....Sonra yene açdi gozlerini,Nefes almaq istedi,istedi amma o hec istemediyi yalnizliq qoxusunu çekdi içine.Neceki Zaman dodaqlarindan bir basa ciyerlerine otururdu siqaretin tustusunu.Inci ozunu

[1] 2 3 ... 5 >>