kishilerden iyrendirdiyi vaxtda bashqa birisi ozune qarshi yene hormet qazanirdi?Amma duzgun deyildi.Emil daha yaxshisina layiq idi.Sema onu ozune baglamaqla , ne onu ne de ozunu neyese umudlendirmek istemirdi
-Emil bey lazim deyil...- hele de yorgun olan sesi ile dillendikde yemekleri onun qarshisina duzen Emil gozlerini qaldirib diqqetle Semaya baxdi
+Sus! Bundan sonra men seni bir an bele tek qoyan deyilem.Hech isteme de menden.Bir defe bu sehvi etdim ve sen boyuk sehve yol verdin.Bir daha olmayacaq!- Sema yene uzuldu.Sehv! Heqiqeten boyuk sehv idi amma...Ammasi bele yox idi deyesen bu donushu olmayan sehvin.Emil onun meyuslugunu gorub burnunun ucuna toxunaraq- Heyy bashini qaldir gorek.Men burdayam -deye gulumseyerek qashigi qabdaki siyiga salib Semanin agzina teref uzatdi.Sema agzini achmadan diqqetle ona baxirdi.Emil niye bele yaxshi idi , niye bashqalari kimi o, da Semani terk etmirdi ? Halbuki indi onun yaninda olmasini istemirdi, eksine bu ona ezab verirdi.Bashini chevirerek yemekden imtina etmek istese de Emil sebrsiz shekilde onun chenesinden zerifce tutub
-Yemesen seni nenenin yanina aparmayacam -deye sanki balaca ushaginin bashini aldadan ata kimi onu yola getirmeye chalishdi.Sema nenesinin adini eshiden kimi agzini achib eslinde hech ishtahi olmasa bele yemeyi cheynemeye bashladi.Arada qashigi onun elinden alib ozu yemek istese de bele Emil buna imkan vermedi.Biraz sonra yemeyi sonuna qeder ona yedizdirib qurtardiqdan sonra razi qalan Emil qablari yigib
-Men bunlari aparim ,dermanlarini getirim .sen ise helelik televizora bax ve uzunu turshutma ok?- deye gulumseyerek pultu eline alib onlerinde divardan asilmish televizoru ishe saldi.Emil palatadan chixdiqdan sonra Sema etrafina baxdindi.Palata ishiqli oldugu uchun can sixici gelmirdi.Icheride yataq , televizor ve yatagin qarshisinda qoyulmush balaca tumba var idi.Bir anliq yoruldugunu hiss etdi.Artiq saatlardir uzanmaqdan ayaqlari donmushdu sanki.Agir hereket ile yorgani uzerinden chekib gucle de
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
