Kelimelerin bitdiyi yer var,bogazda düyünlenen ve heçcur dodaqlardan çıxa bilmeyib de evezinde qelbleri didib parçalayan...Kelimelerin bitdiyi yer var,eslinde başlanmaq isteyen,ve istediyi qelbde özunü heç cur ispatlaya bilmeyen...Kelimelerin bitdiyi yer var, bitdiyi yerde var olan ve var oldugu yerde biten.... Bu gun Inci mehs hemin o kelimelerin bitdiyi yerde dayanmışdi.Ordan başlamışdi sanki yasamağa ve ele orda da ölurdu ele bil...Zamanin esirine cevrildiyi sureti gozlerinin önünden iterken dili tutuldu Incinin..Bedeni keylesdi biranin icerisinde,ozunu cansiz ruh kimi hiss etmeye basladi.Zaman qapini acib hamama keçerken sanki çırpdığı qapi deyil, Incinin umidleri idi...O umidleri ki,çırpilmış ve sepelenmişdi evin dort bir yanina.Qelbinin bu gune qeder umidler yasayan o genis otagi indi tamamen bombos,penceresindeki butun suseleri cilik cilik, icerisi ise darmadagin idi Orda ruzgar esirdi...Soyuq ve tufanli ruzgar...Geden umidlerin yasini tuturdu ele bil.Amma hem yas tutan,hem de yasi tutulan yadi olmaq isterdi bir birinin.Isterdi amma,istemek yetmirdi teesuf ki... Zamanin qetiyyetle soylemis oldugu cumle ne qeder agir olsa da onu hezm etmekcun udqundu Inci ve bogazinda aci zeherin dadini hiss ederek gozlerini yumdu. Indi tek ve yegane çare oz dusuncelerine siğınmaq idi.Her şey,yolda ilk qarsilasdiqlari andan,restorantda,sirketde,nigah masasinda,evlendikleri gunden evde,yataq otaqlarinda,universitetde,xestexanada,el ele siddetli yagish damcilari altinda kecdikleri kucelerde,ne qeder cox bir sozle yasanmis ne xatireler varsa her sey kino lenti kimi bir saniyede kecib getdi gozleri onunden.Yavas yavas evlilikleri sekillendi gozunde ve bir tablo asildi baxışlarindan.Orda yeri boş qalan bir neçe qelibin ehtiyyaci olan daşlarini gordu.O daslar ki otururdu artiq yerine....Texminen bir saat qaynar duşun altinda ölü kimi süst duşmüs vucudunu hereket etdirmeden dayandi Zaman.Bu muddet erzinde su onun keylesmis bedenini rahatlatmis,bayaqki serxoslugundan ise eser elamet

[1] 2 3 ... 14 >>