Ruslanla bütün günü ne edeceyimizi düşünürdük.Onunla evleneceyim ağlıma gelmezdi.Düzdür Ruslan yaraşıqlı oğlan idi.Ondan xoşum gelirdi.Amma onunla er-arvad münasibetinde olacağımı düşüne bilmirdim.Ruslanın planlarına göre meni qaçırdıqdan sonra ailemle danışıb sakitleşdirecekdi.Esas meqsed Ekberin menden imtina etmesi idi ki,o da alınmışdı.Sonradan eşitdimki Ekberin öz istediyi varimiş,ele üreyinden olub. Ruslan divanda eyleşib başını elleri arasında sıxmışdı.Bir söz demeye cüret etmesem de sakitliyi pozmalı idim:
-Ruslan,ne edeceyik?
-Bilmirem,Gümüş,bilmirem. O derinden of çekerek tekrar söze başladı:
-Menim evlenmek fikrim yox idi.
-Mene göre oldu.
-Sen mene gel meni qaçırt dememişdin.Burda bir axmaq varsa o da menem.
-Mence de. Ruslanın ters-ters baxışından sonra söhbeti deyişdim: -Herşeyi deyek da.
-Atamgile dedim de.Deyir sizinkiler bilse yaxşı olmaz.Toyu günü qaçan qız zarafat edirmiş.Delisen sen?
-Bes ne edek a?
-Atam deyir ki,evleninde ne olacaqki.
-Düz deyir de.Kinolardakı kimi kağız üstünde evlenek. O gülümseyerek: -Sonra da bir-birimizi sevek.Kinolarda ele olurdu he? Ruslan ayağa qalxaraq tekrar söze başladı: -Amma sen kinolara fikir verme.Heqiqi heyatdı.Özümüzü bedbext edeceyik.Of ne edek. -Başqa ne çıxış yolu var?
-Heçne.Evlenmekden başqa yol yoxdu. -Yağışdan qaçıb qara,borana düşdüm.
-Puah.Bir de menden soruş.Senin kimi bir qız qismetim olmasın deye hergün qulaqlarımı çekib taxtaya vururdum.
-Minnetin olsun.
-Dava etmeyek.Dur arvad,hazırlaş gedek.
-Hele arvadın deyilem.Zakzımız yoxdu,ezizim. Ruslan mene geyine bilecek patar verdikden sonra hazırlaşıb evden çıxdıq.Yol boyu heyecandan üreyim partlayırdı.Evde bizi neler gözleyirdi bilmirdim.Birce onu bilirdimki heç de yaxşı olmayacaqdı.Ruslan da fikirli idi amma tez-tez meni sakitleşdirmeye çaılışırdı:
-Besdir ay qız,uzaqbaşı bir zakzdıda.Sen demiş,kağız üstü evlilik. -Bes sonra?Ömrümüzün axırına kimi heyatımızı oyun üstünde yaşayacağıq -Sonrası Allah kerim.
-Kaş qaçmasaydım.Belke de

[1] 2 3 >>