seni boshayan deyilem,xeberin olsun.
-Cehennem ol!
-Gumush,aglini bashina yig!
-Get de pozgunlarinin yanina!Onlar menden agillidir!
Ruslan son sozunu deyerek evden cixib getmishdi:
-Sen mene qadinim olsan men ora-bura qacmaram!
Ruslan haqli idi amma men ona inanmirdim.Dushunurdumki menden sadece arvadi kimi teleb edir bunlari.Bu qeder davadan sonra ona tabe olmaga da utanirdim.Cox dushundum ve qerar verdimki ozu bir de teklif etse qebul edeceyem hersheyi.Hec bir ay kecmemishdiki Ruslanla heqiqi er-arvad kimi olacagimiza ilk addimlarimizi atirdiq.Men onun heyat yoldashi,qadini olmushdum.Lakin bir defe de olsun ne o ne de men bir ezizleme,bir sevgi sozleri demirdik.Men ondan gozleyirdim amma isteyirdimki heqiqeten mene qarshi hisslerinden desin.Men ise icimdeki kimsesiz hisslerimle ozumu mehv edirdim.Nece defe etiraf etmek istemishem amma bir qadin kimi ozume yarashdirmamisham.Hersheyi Ruslandan gozleyirdim.O ise menden hecne gozlemirdi,bir sheyden bashqa…
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
