suallara cavab almadan men
+Nenemin yanina aparin meni yalvariram size- deye zarimaga bashlamishdim onun ustune.O, da artiq soze ehtiyac duymadan elimden tutub
-Gel qizim - qaygili sesinin muashiyeti altinda meni ashagiya endirmishdi.Yol boyu ancaq aglaya bilmishdim yanaglarimi yandiran goz yashlarini tokerek.Vahid muellimden nenemin veziyyetini sorushmaga bele qorxurdum.Istemirdim neise eshitmek.Buna cehd de etmirdim.Umud sonda olur deyirler.Mendeki umud bele deyildi.Istek idi, onu son defe mene baxarken gormek isteyi.Ureyim pachlanirdi sanki.Men nece unuda bilmishdim nenemi? Bagishlayacaqdimi meni? Niye ? Niye, ALLah belami versin niye men bele axmaq idim? Niye meni sevdiyini soyleyen kishiye anindaca inanib onunla sevishdiyim vaxt nenemi bele yadima salmamishdi.Ali mene nenemin halini bildiyi halda bele bir kelime dememishdi bu haqqda.
Novbeti an mashin hereketini xestexananin onunde saxlamishdi.Vahid muellimin teleskenliyinden basha dushmek olurdu her sheyi.O, da telesirdi her sheyi bildiyi uchun.Men de basha dushurdum ki, biraz once tokduyum goz yashlarinin ardinca yashayacaqlarim daha acinacaqli olacaqdi.hemin pillekanlari nece chixdigimi bele basha dushmedim.Dehlizin sonundaki palataya iri addimlar ile yaxinlashdigimiz zaman "202" yazilmish otagdan chixan hekimden biraz aralida ayaq saxladi Vahid muellim.Menim hereketim dayandiginda ayaqlarimin esdiyini hiss etmishdim.Vahid muellim elimi buraxdigi zaman bedenime choken serinlik ile yere yixilacagimdan qorxurdum amma ozumu toxtaq tutmaga chalishdim.Son ana qeder hemin umud ile, istek ile gozlerimi qarshimizdaki hekime dikmishdim.Vahid muellim irelilese de men arxada hereketsiz qaldim.Onun hekim ile sohbetini eshitmemishdim chox sakit danishdiqlari uchun amma uzlerindeki ifade ile basha dushmushdum her sheyi artiq.Hekimin bashini yelleyerek ashagi salmasi ve Vahid muellimin gozlerine choken qem...Unutmaram hemin deqiqeleri iller otse bele.Ozumde guc tapa bilmishdim sonunda.Asta ve agir addimlar ile onlara

<< 1 [2] 3 4 5 >>