14-cu Hisse.
Iki gun idi ki,Melek cixib getmisdi. Ele bil,divarlar hemidin ustune gelirdi. Anasinin yoxluguna hec cur alisa bilmirdi o... Duzur, omrunun coxunu anasiz kecirmisdi. Bu muddetde nece-nece insan onun qullugunda durmus, qaygisini cekmisdi... Ancaq ansinin yerini hec biri vere bilmemisdi. Ve esgerlikde de, telebelikde de, sonraki heyatinda da o , gec-tez eve doneceyinin, ansinin: "Orda oturma, burda otur". " Bunu yeme,onu ye", - deyerek o usaq kimi ezizleyeceyinin hesretini cekmisdi... Indi o, Vetende idi, ancaq anasi yox idi... Umumiyyetle, otagainda eynek taxib paltar yamayan,tezelevizorda turk seriallarina baxa, butun gunu metbexde qurdalanan, telefonla qohum-eqrebasi ile saatlarnan danismaqdan yorulmayan Meleksiz bu evi tesevvur etmek cetin idi. Ve hec insafdan deyildi ki, anasi oz dogma ocagini terk ederek, gedib kurekeninin qoltuguna siginsin...
... Hemid carpayida uzanib bunlari dusunur, sinesine qoydugu kulqapiya siqaretinin kulunu cirpirdi... - Tenbel,hami durdu,sen qaldin! Emine novbeti defe hay-kuy sala-sala otaga gelib Hemidi yataqdan qaldirmaga cehd etdi. Lap godek yubka ve dar mayka geyinmisdi, saclarini yuyub burmusdu... Ve o qeder gozel gorunurdu ki... Yarsiqli sifeti,uzun ayaqlari,mutenasib bedeni- hamisi bir-birini tamamlayirdi... Eslinde,Meleyin cixib getmesi Eminenin xeyrine olmusdu.Uzun xalat geyinen,sesini bele qaldirmayan gelin indi belece aciq-saciq geyinir, danisib-gulurdu. Hemidle onun munsibetleri daha da cilginlasmisdi. Melek evde olanda yalniz geceler sevisen er-arvad ehtiyatla hereket edir, ses-kuy salacaqlarindan cekinirdiler... Ancaq indi harda geldi bir-birine sarmasir, az qala, butun gunu eylenirdiler... Butun bunlari dusunen Hemid ani olaraq Emineden incidi. Dili ile demese de, butun gunu deyib-gulmeyi , senliyi ile Emine ozu de istemeden Meleyin getmesine sevdiyini bildirirdi...
... Hemidin qasqabagini yox etmek ucun Emine onu qidiglamaga basladi. Sonra nefesini vermekle onun boynunu heraretlendirdi...

[1] 2 3 ... 12 >>