yoxdur...Emine azaciq ara verib sozune davam etdi: - Sen Iqbalin Nermineni almaq fikrini deyende men bunu istedim , sene soyleyim. Ancaq pis basa duseceyinden qorxdum... Hemid kecib divanda eylesdi... Emine honkururdu,nese deyirdi... Qefilden durdu, yataq otagina kecdi. Sonra geldi, dolablardan nese goturdu... Bir azdan onun sesi dehlizden geldi: - Men gedirem,elvida. Hemid qapini acmaqda olan Eminenin bileyinden yapisibdi . Eminenin o biri elinde camadan var idi. - Burax,gedirem. Bundan sonra biz bir yerde yasa bilmerik.Elvida.. Hemid Emineni qucaqladi ki, gede bilmesin. Dehal icine iliq bir hiss doldu. Ehtirasla onu opmeye basladi. Emine gozlerini yumdu. Camadani elinden yere saldi... - Canim-gozum... Bir denem... Hara gedirsen... Men sesiz yasaya bilmeren... Sensiz olerem...
***
Seher saat altida Emine Hemidi bloka qeder yola saldi. Arxasinca su atdi.- Uc gunden gec gelme,Hemidim, Geciksen,gelib goreceksen ki, olmusem... Hemid cerilib gulumsedi: - Ural xalqina sozun. Emine de gulumsedi: - Hamisina menden salam de... Hemid xeyli onu suzdu. Gozlerinin her ikisini yumub acdi. Emine de bele etdi. Sonra Hemid picildadi: - SENE INANIRAM.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
