deqiqe islemisdi.Cibindeki telefonu vurhavur zeng edirdi... Ancaq o,zenge cavab vermedi. Bedeninde dehsetli agri var idi. Hiss edirdi ki, ic dunyasinin agrisi ezilmis yerlerinin agrisindan daha gucludur...Yol ona cox uzun gorunurdu. Bayaqdan beri nece defe taksi surucusunu telesdirmisdi... Bu da mikrorayonlari,bu da heyetleri,bu da eyvanlari... Emine eyvanda idi,ciynine yun jaket salib onun yolunu gozleyirdi. Hemidi gorcek eve girdi.... Hemid bir mertebe qalxmaga imkan tapmamis Emine ozunu ona yetirdi: - Hardasan bayaqdan? masinin hansi? Onun uz-gozunu gorende ve axsadigini hiss edende honkurdu: - Hemidim,ne olub sene? Onu qucaqldi: - Bayaqdan icimi yeyirem, hiss edirem ki, senin basinda is var. Telefonu da goturmursen... Azi yuz defe zeng etmisem... Hemid onu kenara iteleyib hecne demedi. ... Eve kecdiler. Emine onu duz kimi yalayir,hicqira-hicqira ona yalvarirdi... Mehz bu aninda qaygiya,komeye ehtiyaci olan Hemid busbutun agrilarini unutdu, icinde bir rahatliq hiss etdi... Bas verenleri danisib Emineni vurmaq isteyi bir az da texire dusdu.Emine onun uzune nese derman surtdu, eynini deyisdi, gomgoy olan dizlerini gorende qisqirib honkurdu. Sonra kimese zeng vurdu. Soyuducudan buz cixarib Hemidin dizine qoydu,yun parca ile dizlerini saridi. Limonlu cay getirdi, icine seker salib sirin eledi,icirtdi... Emine qorxudan agappaq agarmisdi. Elleri esirdi... O,aglamagina ara vermir,tez-tez de Hemidi opurdu... Qefilden Hemid oz yumsalmasindan vahimelendi. Eminenin tumarindan rahatlanmasi onu qorxutdu. Yene gozunun qabagina bag evinde mueyyen pozalara dusen lumlut Nermine geldi... Hemid sert hereketle Emineni ozunden kenara iteledi: - Senin bacin fahisedir! Eminenin gozleri dord oldu. O,titreye-titreye: - Niye bele deyirsen? - soyledi.Hemid agzi kopuklene-kopuklene qisqirdi: - Adam tapmirdiz bedbext etmeye?!Colde qalanlar! Gedib ozunuze uygununu tapardiz da ! Ele bilirsiz, menden asanca yaxa qurtaracaqsiz?! Sizin butun neslinizi kesecem!Emine divana qisilib
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
