deyilmişsen..Onlarıda apar,eyinleri açılsın....
Cahangir stolunda arxaya söykenib anasına baxır...
-bilirdimki senden kömek isteyecekler....Men orda onlara nezaret edecem yoxsa müdürlerle söhbetde olacam..Sakit tonu ile danışıb duruşunu bele pozmurdu..
-Ay oğlum bacını da Sebinenide tanıyırsan..Sen öz söhbetinde,tanışlıqlarında olarsan onlarda öz etraflarının ehatesinde olarlar...
-Mama yox dedim.Getmeselerde olar...
-Ay oğlum qoy seninle getsinler.Nezrinde Sebinede geyimler alıblar sabaha.Qızlar hazırlaşıblar..Arzularını üreklerinde qoyma..Birde ne vaxt bele yere gedeceklerki?...Üreyinden olmasa da mamasının sözünü yere salmayaraq daha etiraz etmeyib razılaşır..Nezrinin qapının ardından onların danışığını dinlemeye çalışmasına Zümrüd gülürdü..Güler xanım otaqdan çıxıb onları qapının ağzında görür-hazırlaşın sabah aparır sizi Cahangir...Nezrin sevincinden qışqıraraq mamasını qucaqlayır-uraaaa...mamaların birdenesi...
**********************************
Seher oyanan kimi qızlar zengleşib salona gedirler..2 saatdan çox özlerine bezek düzek vermekle meşğul olarken zamanın nece keçib getdiyini hiss elemirdiler..Salondan çıxarken artıq günorta idi...Nezrin saatına baxır-hiii gecikeceyik Sebiş tez ol..tezz...
-ne qeder vaxtımız varki?
-yarımsaatımız qalıb..biz eve gedib çıxana kimi,üzerimizi deyişene kimi gecikeceyik..Cahangirde aparmayacaq!-narahatlıqla ona baxırdı ki yanlarında dayanan maşını görüb sevinirler..Resul maşının penceresini açıb-bilirdik ki bu qeder gecikeceksiniz..tez olun eyleşin!
-xilaskarımız geldi Neziş-deyib ona göz vurur.Nezrinde gülümseyib maşına otururlar tez...
-Qaqaş seni Allah gönderdi,az vaxtımız var bizi eve çatdır geyinib çıxaq....
Maşının ön güzgüsünden Nezrine heyran baxışlarla baxıb gülür
-Allahın isteyi ile Cahangir gönderdi meni...Çölde idim,zeng eledi ki bizimkiler gecikir onları getir lap gecikmeden....
-demeli hirslidi bize Cahangir-dodağını dişleyib pencereden baxır..
-Neziş fikir verme...Resulun güzgüden onlara
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
