uzaniqli qalmisdi... Hemid Eminenin bu xosbext halini gorende olduqca sevinerdi... Ve indi bu hali ile basqasini sevindirdiyini aglina getirdikce deli olurdu... Goresen,Emine harada yixilirdi basqalarinin altina? Masinda, saunada, yoxsa...Dayan,dayan...Birden Hemidyerinden dik atildi. Emineni qacirtdigi gun dusdu yadina.Masin dolanbac yollarla irelileyende Emine ona demisdi: " Bu yolu taniyiram, Novxani baglarina gedir"...Onda o,guya, orada qohumlarinin baglarinin oldugunu bildirmisdi. Demeli, aldatmisdi. Ele,yeqin, Nermineyle oglani gorusen hemin bag evi Eminenin goruslerinin de sahidi idi... Yeyiq, o bag evini pozgun bacilarla gorusmek ucun kirayeye goturmusdu o oglan ve ya bir qeyrisi... Hemid deli kimi otaqda var-gel edir, ozunu toplaya bilmirdi...Mobil telefonu zeng caldi. Ani olaraq saata boylandi. Uc tamam idi. Gecenin bu vaxtinda,goresen ,kim olardi... Iqbal idi. Onun Irina ile gorusunun neticesinden nigaran qalmisdi... - Ne olsu? - Hemid icini cekdi. - Hec ne. Alinmadi.-Niye? - Essi,alinmadi da.Iqbal azaciq susduqdan sonra sesinin tonunu qaldirdi: - Hemid sen meni bakrot eledin. Men yene gozleyirdim ki,belke, isleri yoluna qoyarsan. Qoymadin, oz isindir. Men Azeriden el cekirem.Evezinde hipermarketden de sen el cekirsen... Hemid aci-aci gulumsedi:- Ne bos-bos danisirsan? Biz serikik. Xeyre de,ziyana da. Azeri bankrot olub, ziyan ikimize de deyib. Hipermarket niye senin olmalidir? Basqa sey istemirsen? - Basqa seyi sen isteyirsen. Mene vurdugun ziyana gore senin qanini bele icmeye haziram. Sen kisilik etmedin.Indi ozunden kus. Hemid yataqdan dik atildi: -Iqbal,Allaha and olsun,seni parcalayaram. ... Iqbal keskin soyus soydu. Sonra rabiteni kesdi. Hemid emelli-basli esebinden titreyirdi. Ne qeder Iqbali yigdisa, o, telefonu goturmedi. Basini soyuq suyun altina saldi, azaciq toxdadi. Indi onu yalniz birce sey maraqlandirirdi. Seher acilsin. O, her iki dusmeni ile sabah haqq-hesab curutmeli idi. Ise bir bax. Bir ay evvel onun en yaxin ,en eziz adamlari

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>