taxmışdılar.Başı ise sarğıda idi...Yanına heç kimi buraxmırdılar..Kiçik şüşe pencereden baxa bilirdiler ancaq ona...
Sebine hekimi dinlemeyib xestexananın heyetine çıxmışdı..Özünü çöle atıb derinden nefes alıb eli ile üreyini tutur..Dayandığı yerde divara sıxılıb ağlayır..-Ölme,ne olar ölme Cahangir-sinesinden qopan hıçqırıqla ağlayıb yere çökür..Çiyninde bir el hiss edib başını qaldırıb mamasını görür-mama o ölmesin,onu itirmek istemirem..Minire xanım eyilib onu qucaqlayır-Sebine dur yerden..
-mama ölmesin..Ona deyin ölmesin-eli ile qapını gösterib sanki Cahangiri gösterirdi..
-qızım insan nelere dözmür,Cahangirde buna dözüb sağalacaq.inşaAllah sabah göreceyik ki açıb gözlerini.Minire xanım bilirdi qızının onu sevdiyini..Onu qaldırıb özü ile aparmaq isteyir-gel keçek içeri hava soyuqdu,Xesteleneceksen..
-tek qalmaq isteyirem mama.
-axı soyuqdu hava...Qızının yalvarış dolu baxışlarına dözmeyib onun yanından ayrılır...
Özünü ele almağa çalışsa da gözleri sözüne baxmırdı Sebinenin..Xestexananın heyetindeki oturacqda oturur..Yuxusunu xatırlayıb gözlerini silir-axı getme demişdim sene..Niye sevdin meni,niye..Bilirem belkede eşidirsen meni o yataqdan durmasan seni bağışlamayacam Cahangir.Bax ağlayıram sene göre..Sen esebleşirdin men ağlayanda,indi sen özün ağladırsan.-başını qaldırıb havaya baxır..Biraz oturandan sonra xestexanaya girir..Onun otağına yaxınlaşıb şüşeden seyr edir..Güler xanım onun yanına gelir..
-O sağalacaq bilirem,menim oğlum güclüdü...Sebine onun sözlerine azacıq dodağını qaçırıb gülümseyir..Güler xanım onu bele gözleri yaşlı görüb özünden utanırdı..Haqsızlıq etmişdi Sebine üçün..Onu Cahangire yaraşdırmırdı Elman söhbetine göre..İndi sehvini başa düşmüşdü..
-Sebine bağışla qızım..
-Neyi?anlamayaraq Güler xanıma baxır.
-Sene qarşı haqsız hereketler etdiyim üçün bağışla qızım..Allah meni bu etdiklerime,düşündüklerime göre cezalandırdı oğlumla.
-Güler xala siz sehv heç ne etmemisiniz.Bağışlanacaq bir şey yoxdu..Bir ana kimi öz oğlunuzu

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>