Gözler vardır sözleri anladır,sözler vardır gözleri anladır..Bir de sevgi vardır seni anladır..MENİM tek sevgim sensen!
Sebine pencereden Cahangire baxıb fikre getmişdi ki,Resul Nezrinle beraber gelir..Adil beygil geldiyine göre onları eve yollamaq isteyirdiler.Güler xanım getmek istemesede Minire xanım onu razı salıb evlerine yollayır...Sebineni aparmaq isteyende o getmir..Axır razılığa gelirlerki Zümrüdgil eve gedib gelenden sonra Sebine geder....Xestexanada Sebinenin ailesi qalmışdı..Resulda onlarla getmişdi..Hekim Cahangiri yoxlamağa gelende Sebineni pencerenin qarşısında görüb gülümseyir..
-Siz helede burdasınız?
-Başı ile he deyir..Evvelki söhbetine göre hekimden üzr istemeli olduğunu bilirdi Sebine...Esebi halda hekimle kobud danışmışdı.
-Hekim?..Keçen defe sizinle kobud danışdığım üçün üzr isteyirem..Men insanlarla kobud reftar eden biri deyilem.Sadece.....Özünüzde başa düşürsünüz yeqin..İnsanın sevdiyi birinin orda olması ne demekdi....
-Sizi çox yaxşı başa düşürem..İndi icazeniz ile xestemi görmeliyem..Güler halını pozmadan incelikle söhbeti bağlayıb otağa girir..
Onları pencereden görürdü Cahangir..İkisininde gülerek danışmaqlarını qısqanmışdı..Hekim otaqdan çıxanda Sebineye onun çağırdığını deyir.
-Nişanlınız qısqanc biridi deyesen..Sizi görmek isteyir.Keçe bilersiniz.
-Çox sağolun hekim...Biraz eledi...Pencereden Cahangire baxıb gülür..Onun otağına keçib yanına gedir..
-Bu da men..Hekim dedi meni çağırmısan..
-Yaman mehribansınız..
-Düşmen olmalı idik?Cahangirin qısqandığını bilirdi..
-Sebine!
-Can Sebine-deyib gülür...
Onun bele demeyine olan qalan esebi yox olur Cahangirin..O,da Sebineye qoşulub gülüür..Elinden tutub yanında oturdur..
-Sen niye helede burdasan?
-Mamangil gelsin gedecem..
-Get men burdan çıxana kimide gelme..
-Niye imiş?gelecem..O,gözel tibb bacıları ile tek qoyacaq deyilem ki seni!
-Rahat danışa bilmirem onlarla sen olanda,gelme...
-Ele oldu?....Yerinden qalxır.
-hmm..
-Ne ise men gedim...
Onun küsmeyine

[1] 2 3 4 >>