gülerek elinden tutub yanına oturdur yeniden..
-Hara gedirsen?
-Hekimden soruşacaqlarım vardı..
-Yene hekim!?Sen meni deli edeceksen..-Eseble danışmağa başlayır..-Heç bir yere getmirsen..Burda oturub gözleyeceksen mamagilin gelmesini..Deyib bir eli ile başını tutur..Esebleşdiyine göre başı ağrımışdı...
Cahangirin hirslenmeyine narahat olur Sebine..Hele yeni çıxmışdı emeliyyatdan..Ona ziyan idi bele çox esebleşmek..
-Cahangir?...zarafat edirdim...Niye bu qeder esebleşdinki..Gözle hekimi çağırım..Onunla nevazişle danışıb esebini sakitleşdirmeye çalışır..Getmek isteyende Cahangir qoymur..
-Lazım deyil..
-Yaxşı..Men gedim sen dincel..
-Dedim burda qalacaqsan!..
-Cahangir...
-........................
-Onun bele kobud reftarına pis olur Sebine...Bilirdiki bu keyleşdiricinin tesiri idi onu bele esebi eden...otaqda qala bilmezdi.Hem hekim icaze vermezdi,hemde valideynleri çölde idi..
-Burda qala bilmerem,icaze yoxdu..Hem atamgil çölde gözleyirler..Orada olacam narahat olma..
-Yaxşı....Sebinenin incidiyini bilirdi..Başının ağrısına göre bir söz deye bilmir....
Cahangirin razı olmayacağını bilsede otaqdan çıxan kimi onun ağrısının olduğunu hekime bildirir..
Bir neçe saat sonra Güler xanımgilde gelmişdi..Sebine pencereden Cahangire baxırdı..Onun kobudluğundan incisede küse bilmirdi..Onun yatmağını seyr edib düşünürdü..Güler xanım Sebineni bele görende özünden utanırdı..onun haqqda dediklerine,düşündüklerine göre pis olurdu..Sebinenin yanına gelib onu qucaqlayır.-Gözel qızım get dincel..Narahat olma yaxşıdı oğlum...
-..........Gülümseyib mamasıgil ile beraber gedir...Getsede üreyi Cahangirde qalmışdı..Onun bayaqki halına narahat olmuşdu..Amma eve girer girmez bütün ehvalı deyişir..Birbaşa metbexe keçib qazanın qapağını açıb yemekden bir qaşıq götürür..
-beh...behhh...behhh..Ay mama az dadlı bişir bunları..Bir gün qapıdan keçe bilmeyecem..
-Harda idi o günler?keç üzerini deyiş rahat gel ye...-Danışaraq öz qazın altını yandırır..
-Elimi yuyum tez

<< 1 [2] 3 4 >>