- A..az qalıb, birazdan çatırıq - 5 saata yaxın davam eden sessiz yolçuluqdan sonra Aleks dillendi. Castinden ses çıxmadı amma buna göre onu günahkar saymaq haqsızlıq olardı.
Avtomobil pırtlaşıq otların içi ile irelileyerek köhne bir daxmanın qarşısında dayandı. Ön işıqları söndükden sonra avtomobil gecenin qaranlığında demek olar görünmez oldu. Daxmadan biraz uzaqlıqda yerleşen meşeden ulayan çaqqal seslerinin gelmesi , buraya qorxu filmlerindenki kimi vahimeli görüntü vermişdi.
- Zarafat edirsen?! Nenen heqiqeten cadüger filandı ? Bu ne yerdir bele? Bu nece evdir?!
- He, dostum, biraz qorxuducu görüne biler amma inana mene, uşaqlığım demek olar burada keçib, qorxulu heçne yoxdur. Eve qaldıqda ise bu ev nenemle babamın evlendikleri zaman yaşadıqları yer olub. Bamam öldükden sonra nenem buranı terk ede bilmedi. Valideynlerim ne qeder israr etse de , o, burada qalmasının daha yaxşı bir fikir olacağını düşünürdü. Bu il yeniden temir etdirmeyi düşünürük amma ev o qeder köhnedir ki, bunun bir yararı olmayacaq. Güclü külek, birce defe möhkem yağan yağış bes edir ki her şey evvelki halına qayıtsın. Amma indi saat gece 4:00 dür. Gecenin bir yarısı qadını qorxutmaq istemirem. Avtomobilde gözleyek, seher açılar açılmaz gedib derdimizi danışarıq. Onsuz da o gün çıxmazdan evvel oyanır her zaman.
Castin evvel etiraz etse de biraz düşündükden sonra bu tanımadığı yaşlı qadını gecenin bir yarısı qorxutmağın öz veziyyeti üçün de yaxşı fikir olmayacağını, qadına qorxudan bir şey olarsa edebi bu görüntüye hebs olacağını düşünüb qorxaraq razılaşdı.
Saniyeler, deqiqeler,saatlar bir esr qeder uzun gelirdi. "Bir an evvel seher açılsa kaş, men de bu derdden, bu lenetli möcüzeden qurtulsam!"
- Castin , yatmısan ?
- He
Aleks gülümsedi
- Castin , bu gece , yeni öten gece ne baş verdi ?
Castin Aleksin cümlesinden sonra bir müddet susdu ve gözlerinin qarşısında canlanan süretli kadrlara baxdı. Keçirdiyi stress , eseb , beynindeki suallar hele de çox teze idi.
- Aleks.. sen heç bir

[1] 2 >>