- O ne edir? ( Castin piçıltı ile soruşdu)
- Göreceyik
Xanım Ameliya aradan beş deqiqeye yaxın vaxt keçdikden sonra elinde otuz santimetre yaxın qalınlığındaki bir kitabla geri qayıtdı. Castinle Aleks teeccüble bir birine baxdı Castinin içinde bir ara ümidsizlik yarandı. "İlahi! Gör kimlerden kömek umuram. Bu qocaq qadının ağlının çoxu uçub, indi de elinde Tanrı bilir neçenci esrden qalmış kitabla geri qayıdıb ki, mene kömek etsin" deye qelbinden bir anlıq keçirse de sonra bir özüne baxdı ve imkansızlıq deye bir şeyin olmadığını xatırlayıb qelbine yeniden ümid toxumları ekdi.
- Nenecan, o elindeki nedir ele?
Xanım Ameliya elindeki kitabı yere oturmazdan evvel aşağıya tulladı ve yerden qalxan toza ehemiyyet vermeden ardınca özü de eyleşdi.
- Bu, sizin derdinizin elacıdır!
Aleksle Castin ümid dolu gözlerine bir az da sevinc qataraq bir birlerine baxdı.
- Yeni.. ümid edirem.. ( xanım Ameliya bir çox sehifesi su deydikden sonra bir birine qarışmış mürekkeb izleri ile dolu olan kitab sehifelerine baxaraq dedi)
- Axı bu ?! ( xanım Ameliya ellerini yere söykeyib ayağa qalxdı, istiqametini düzeldib Castine teref yeriyende Castin de eyleşdiyi oturacaqdan qalxdı. Nene böyük bir heyret ve möcüze görmüş kimi berelen gözleri ile Castini süzdükden sonra elleri ile önce onun ellerine sonra ellerini sürüşdürerek qollarına , sonra ise üzüne toxundu..)
- Meni bu lenetden qurtara bileceksiniz? ( castinin bu sözünden sonra nene içini çekdi)
- Lenet ?! Bu ki, möcuzedir, esl möcüze!
- Ordan ele görüne biler ancaq men..
- Nenecan, Castin bir kişidir, ( Castini süzdü) yeni en azından ruhu.. Onu evvelki halına qaytarmalıyıb. bu i.i ise ancaq sen hell ede bilersen. Biz indi ne etmeliyik.
Xanım Ameliya gözünü Castinden çekmeden fikrıe getdi. Sonra ellerini ondan ayıraraq sobaya yerleşdirdiyi qaba doğru gedib qabı götürdü. İşindeki sarıyabenzer rengdeki suyu, ya da çayı biraz paslanmış demir qablara tökerken bir kelime danışmadı. Qabları uşaqlara uzadaraq "için, bitki çayıdır"

[1] 2 >>