Xanım Ameliyanın uzaqlaşdığını gören Castinin gözleri düz önünde dayandığı ağacın budağında gözlerini bereldib baxan bayquşa sataşanda Castin de onunla beraber gözlerini berelderek donub qaldı. Bayquşu hürkütmemek üçün dodaqlarını az qala bir birinden ayırmayaraq:
- Imın tınrım..mın nı ıdıcıyım?
Gözünü ayırmadan addım addım sağa gedib qefleten uzaqlaşaraq etrafdan telesik ağac budaqları topladı ve süretle xanım Ameliyanın yanına telesdi.
xanım Ameliya tengnefes olmuş Castinin üzündeki ifadeye baxıb güldü..
- Onları buraya tök - dayandığı yeri gösterib dedi - özün ise bir az aralıda dayan. ve burada gördüklerini heç kese danışma.
Castin sesini çıxarmadan başını sallayaraq tesdiqledi. ve bir neçe addım arxaya çekilereq diqqetle izlemeye başladı. xanım Ameliya iki elini de yavaş yavaş göye doğru qaldırıb evvel asta asta sonra ise biraz hündürden anlaşılmayan dildeki sözlerini yeniden tekrarlamağa başlayanda düz önündeki ağac parçaları alovlanmağa başladı. Castin eli ile ağzını qapayıb "Aman Tanrım" demekle kifayetlendi. Xanım AMeliya bir neçe saniye oxuduğu "duaya" davam etdikden sonra elini castine teref uzadıb onu yanıan çağırdı. Castin elini ona uzadaraq sağa sola boylananda xanım Ameliya diger eli ile cibine yığdığı Lanna çiçeyini ovurmuşcasına alovun üzerine sepedi. Leceklerirle qarışması ile birlikde daha da alovlanan ocaq dörd saniye sonra qefleten söndü. Xanım Ameliya gözlerini açan zaman heç bir deyişiklik görmediyi Castine gözlerindeki xeyal qırıqlığı ile baxdı , mızıldanaraq "aydındır.." deyerek..
- Ne aydındır? Ne baş verir, niye evvelki kimiyem? Bir işe yaramadı..
- Men bacardığımı etdim qızım..yeni..oğlum. Bu işi ancaq sen düzelde bilersen..
- Nece?
- Bu işin gerçekleşmesine sebeb ne olubsa ele o cüre..
- Axı, men bunu isteyerek etmemişdim..
- Bele görünür ki, bu möcüze sene sırf insanlığın üçün bexş edilib. Saf qelbin ve gözel insanlığın üçün.. evvelki halına ise ancaq elindeki bu silahlarınla qayıda bilersen..Unutma, mübarize varsa yara üçün

[1] 2 >>