qucaqlayıb öpdükce öpsün... Amma bu qefil xeber... Bu ağlasığmaz hadise... Bu tükürpeden intihar...
Daha İlahe yox idi. Dünyanın en gözel, en qayğısız, en şen bir qızı heç kesin gözlemediyi halda heyata elvida demişdi... Niye, ne sebebe belli deyildi... Atasının yaxın qohumuna deyikli olduğu halda, firavan geleceyinin zemaneti ola-ola qefilden yoxsul bir şexse qoşulub qacmaqla özünü bedbext etmişdi, dünyanın naz-nemetlerine hesret qoymuşdu... Amma sevgisi böyük idi axı Ramile. Oböyük sevginin bele bir sonu olmamalıydı. Bes niye, ne sebebe bu, baş vermişdi?
Heyetde iri çadır qurulmuşdu. Ehsan verilirdi.
Beşmertebeli binanın 2-ci blokunun 4-cü mertebesinden ağlaşma sesi gelirdi. Bu gün İlahenin üçü idi...
Bacısını itirmesi azmış kimi, İnare indi de atasıyla anasının arasında qalmışdı. Valideyinlerinin halı yaxşı deyildi. Qorxurdu onlara göre. Xüsusen üreyi xeste olan atası üçün narahatlıq keçirirdi. Onsuzda dünyası daralmışdı, valideyinlerine de nese olsaydı, daha niye yaşayırdı ki?!
Otaqlardakı şkafın, dolabın, servantın, televizorun üstü ağ melefe ile örtülmüşdü. Yere xalça-palaz döşenmişdi. Divar boyu qadınlar otrub ağlaşırdı. Anası Güllü her içeri girib çıxana qoşulub hönkürür, az qala havalanmış kimi tekrarlayırdı...
- İnsafsız köpeyuşağı, bedbext etdiler balamı Acından köpük qusan alçaqlar, öldürdüler qızımı...
İnare anasını sakitleşdirmeye cehd edir, ona suya damcıladğı valerian içirdirdi.
Gülü özünü unutsa da, arabir ağlamağa ara verende qızını heyetdeki çadıra yollayırdı..
- Get gör kşi neyneyir, ondan nigaranam.
İnfarkt keçirmiş ömür-gün yoldaşı Rais üçün bele ağır derdi çekmek, tebii ki, müşküle dönmüşdü. Her an nese baş vere bilerdi...
İnare de celd heyete düşür, çadırda lap ayaqda oturmuş atasına deyib yeniden yuxarı çıxırdı...
Özü daha ağlaya bilmirdi. Üç güne bütün göz yaşını axıtmışdı deyesen...
...Kostyumda, qalstukda bir kişi çadıra girende Rais ayağa durdu, qucaqlaşdılar.İnare tanımadı geleni. Ancaq münasibetlerinden gördü ki,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>