aralarıçox yaxındır.
Atası neft şirketinde işleyirdi, hemişe geyib-keçinir, xidmeti maşınla gedib-gelirdi. Amma indi sanki kişinin beli bükülmüşdü. Her defe tertemiz taraş edilen üzünü ağ tükler basmışdı.
İnare aralıda olsa da onların ne danışdıqların eşidirdi.
- Ay Rais, bağışla, indice xeber tutmuşam... Moskvada idim... Bu ne iş idi, heç ağlıma sığışdra bilmirem...
- Deme, ay qardaş, deme. Belim qırıldı...
- Sebeb nedir bes, ay Rais?
Valah, heç ne bilinmir. O oğraşı basdırmışdım içeri, dedim, yeqin qızı incidib-eleyibler, onçun bu işi tutub. Narkoman idi de alçaq. Gül kimi qizi bedbext eledi...
İnare atasına yaxınlaşa bilmedi, geri qayıtdı. Bu (narkoman) söhbeti gören, hardan çıxdı? Axı Ramilin narkoman olması barede heç vaxt evlerinde söhbet getmemişdi.
Beton pillelerle qalxmağa başladı. Bu pillelerde o qeder ötüşmüşdüler ki, İlaheyle.. Kim tez heyete düşecek, kim tez eve qalxacaq... Gah bu onu keçmişdi, gah o bunu... Bezen biri büdreyib yıxılmışdı, bezen demir meheccere deyib ezilmişdir.. Amma bu meşğuliyyetlerinden heç vaxt qalmamışdılar.
Ayaq saxladı... Her addımı bir xatire idi. İnsan yaşa dolduqca ölmüş uşaqlığını, ölmüş gencliyini xatırlayır, için-için ağlayırdı. Amma ölmüş yaxınının xatiresi qeder üreyi dağlayan heç ne ola bilmezmiş, sen deme...
Blokun divarları yarıyacan yaşıl rengle renglenmişdi, yuxarı hissesine eheng vurulmuşdu. Ehengli yerde divar cızılaraq yazılmışdı; <<Nabran super idi. İ2.24 iyul 1995-ci il >>.
Bunu o vaxt Nabrandan qayıdanda eyri, iri mismarla İlahe yazmışdı. İşe bax üstünden 2 ile yaxın vaxt keçmişdi. Ele bil dünen idi. Ataları mezuniyyet götrüb aileni Dostluq turist bazasına aparmış, düz bir hefte lezzetle istrahet etmiüdiler. Deniz, qezmar güneş, sıx meşe, kükürdlü bulaq... Seher güneş doğmasına, axşam batmasına birlikde tamaşa etmeleri... Atalarından üzmeyi öyrenmek cehdleri... Lezgilerden aldıqları alça lavaşanı dişlerini qıcayaraq yemeleri... Meşede ocaq qalayıb nere balığından kabab çekmeleri... Heç eve

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>