İlahe siniflerindeki qızların hamısından üstün idi. Hem gözel-göyçekliyine, hem savadına, hem de imkanlarına göre. Reyhanın heyat yoldaşı Azer o vaxt İlaheden ötrü deli-divaneydi. Ne sebebden axı İlahe Azeri beyenmiyib Ramile getdi, bedbext oldu, Azer, belke de,mehz İlahenin acığına onun en yaxın refiqesini aldı, xoşbext eledi. Özü gömrükde işleyir, şeherin lap göbeyinde üçotaqlı gözel bir menzili, altında son model, Mersedesi var... Gör bir Reyhanı nece geyindirib-keçndirib! Necede xoşbext aileleri var. Reyhan hamiledir, bu gün sabah da evlerinden körpe qığıltısı eşidilecek... İlahe ise cavan yaşenda torpağa yem oldu...Er evinde birce gün görmedi yazıq... Özüne qıydığı gün qefilden erteden gelmişdi. Bir saatlıq. Ne güne düşmüşdü, ay Allah. O gözelliyi necede soldurmuşdu heyat. Keşke İnare bileydi ki, bacısı geder gelmeze gedir, tutub saxlayardı, qoymazdı o xarabaya qayıtmağa...
Dünyada insan özü qeder heç kes pislik eleye, qenim kesile bilmez.
Anasının sesi onu fikirlerinden ayırdı...
- Meni en çox o yandırır ki, heç bir yadigarı qalmadı balamın. Ele bil, bir qonaq idi, geldi, beş-on gün yaşadı, getdi...Barı bir körpesi qalaydı... Onunla teselli tapaydıq...
Küncde oturmuş Servinaz bibisi qıyya çekdi..
- Balasız geden balam, vay!!! Nişanesiz geen gözelim, vay!!!
İnare anasının halını yene pisleşdiyini görüb ona valerian içirtdi... Sonra yene heyete düşdü, çadıra yaxınlaşdı. Atasının bayaqkı tanışı getmişdi, indi kişi ellerini masaya dirsekleyib başını ovuşdururdu. İnare ona toxundu..
- Ata... Qurban sene,bir az toxta. Axı sene olmaz...
Ömründe ilk defe atasının ona zillenen baxışlarında bir yazıqlıq, ümidsizlik sezdi...
Heyat necede qeribedir, bir gün seni teltif edir, sevince beleyir. Başqa gün ise her şeyden mehrum ederek derdlerinle baş-başa qoyur...
Çadıra bir neçe şexs daxil odu, böyük qardaşı Raise, gelenler var qarşıla, söyledi...
İnsanlar deste-deste gelib-gedirdiler. Qadınlar eve, kişiler çadıra... Hmı düşünürdü ki, bununla ölenin ailesi

[1] 2 3 ... 5 >>