çadırına yaxınlaşdı, sırada boş yer tapıb bir yanını sekiye qaldıraraq dayandı.
- Ay da, ne qeşeng cipdir, - söyleyerek Reyan diqqetle avtomobili süzmeye başladı. İnare de maraqla baxdı. Hamının diqqetini celb eden avtomobilin etrafı bir anda uşaqlarla doldu. Onlar ağızlarını açıb, bu ,,möcüze,,ye dörd terefine dolaşmaqla baxmaqda idiler.
Nehayet, qapı açıldı, içeriden qara eynekli, yaraşıqlı bir genc çıxdı, çadıra keçdi. Reyhan derhal soruşdu ..
- Bu kimdir?
İnare indiye qeder ne bu cipi, ne de bu genci görmüşdü.
- Tanımıram, - dedi, özünde de maraq oyandı ki, bu, kim ola biler.
Reyhan baxışlarını heç cür avtomobilden ayıra bilmirdi..
- Necede mene tanış gelir...
Avtomobil ele parıldayırdı ki, deyerdin zavoddan bu deqiqe çıxıb. Görünür tezece yuyulmuşdur...
Bir oğlan uşağı gelib İnareni seslemeseydi, onun baxışları heç cür cipden qopmayacaqdı..
- İniş anan seni çağırır.
Ağlaşma olan otağa keçende anasının ağlamaqdan qızarmış gözlerini görüb yene narahatlıqla deyinmeye başladı.... ,,Olmaz axı sene... Bir az toxta da,,
Anası Reyhanı soruşdu cavabı gözlemeden de söyledi..
- Düş gör kişi necedir. Dermanlarının vaxtı keçr. Tovla çıxart yuxarı. Ac-susuzdur. Bir loxma da cörek yedirt ona...
Dehlize kecende İnarenin gözü ayaqqabısını geyinen Reyhana sataşdı, onnan ne eceb bele tez getmesinin sebebini soruşdu. Oda bunu hamileliyi ile, halsızlığı ile izah etdi, söyledi ki, Azer meni yola salıb özü hele burda olacaq. İnare ,,Gel, seni heyetecen ötürüm,, dedi.
Pillekenle yenice düşmeye başlamışdılar ki, birden Reyhan ayaq saxladı..
- İsteyirsen deyim, o ciple gelen oğlan kimdir. Biz yığışan gün İlahe onun maşınına minib getmişdi.
İnare yerindece donub qaldı, teccüble Reyhanın gözlerinin içine baxdı.
- Ne?! Ola bilmez! İlahe neye göre onun maşınına minmeliydi ki?!
Reyhan sözlerini isbatlamağa başladı..
Allah haqqı düz deyrem! Biz filarmoniyanın yanında görüşende hiss etdim ki,o maşın bizi izleyir. Oğlan şüşeni salıb baxanda üreyimde dedim ki,ne gözel
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
