taksiye minib getdik.
Cemilin evinin qabağında durduq. Burası evdise bizimkisi nedi? Mence bura ev demeyek teqqir elemiş olarıq. Saraydı. Men evi süzerken Nermin çoxdan qapının zengini basmışdı. Evin xidmetçisi qapını açdı. İçeri girdik.
2 saat çoxdan olmuşdu ama Nerminin getmek fikri yox idi deli kimi reqs edirdi. Çox adam vardı. Nermine yaxınlaşaraq "besdi eve getmeliyik"dedim. "men heç yerı gelmirem sen get"dedi. Hirsle üzümü dönderib qapıya yaxınlaşmağa başladım. Elbette gelmeyecekdi.cemili burda qoyub heç yere gelmezdi. Ama men ona demişdim. son defe Nemine baxdım helede reqs edirdi. Ona baxarken biriyle toqquşdum. Tez üzümü çevirib o adama baxdım. Maşallah taş gibi çoçukdu. Qollarındakı ezeleler köyneyin altından belli olurdu. Çox yaraşıqlıydı, off men ne deyirem. Birden danışmağa başladı. "Görme problemin var deyesen"dedi hıh bu kimdi ki menimle bele danışır "en az senin qeder"dedim. Mene hirsle baxıb "sen ne cesaretle menimle bele danışırsan?"dedi. "Sen kimsen ki?"dedim. "inan mene tanımaq istemezsen"dedi. Biraz qorxdum ama belli etmedim. "Senin kimi odunu tanımaq mence de yaxşı fiikir deyil"dedim. Hirsle mene daha çox yaxınlaşıb qulağıma pıçıldadı, "menimle bele danışmaqla çox böyük sehv etdin balaca"dedi ve getdi.

<< 1 [2]