Eynen hemin boy-buxun, hemin arxaya atılmış şabalıdı saçlar, hemin qonur göz... Hemin mimika, hemin tekrarsız beden qurluşu... Yeni tanrı bütün gözellikleri Esirgemediyi İlahenin birebir oxşarını da yaratmışdır...
,,Bu ola bilmez... Belke meni qara basır?,,
Tereddütleri ile bir müddet baş-başa qaldıqdan sonra, nehayet, ağıl emasiyaları üsteledi, Özlüyünde texmin etdi ki, demek İlahenin eynen özüne benzer bacısı var imiş...
İnare atasını dile tutur, ancaq heç cür eve geib dermanlarını içmeye razı sala bilmirdi.
Rza siqareti yandıranda ellerinin esdiyini hiss etdi. Toxtaya bilmirdi. İlahe bütün gözelliyi ile sanki yeniden onun qarşısında dayanmışdı. Bütün ecazkarlığı, füsunkarlığı, sirri ve sehri ile...
İnsan da insana bu cür oxşayarmış! sanki bir almani iki yere bölmüşdüler. Bu oxşarlığa başqa bir benzetme tapa bilmedi. Mehz ele bu cür.. sarılı-qırmızılı, parıltılı, iri, ilk baxışdan adamın ağzını sulandıran bir almanı sanki ten ortadan ikiye bölmüşdüler...
Rza çetinlikle Azerden .. - Oqız kimdir? - soruşdu.
Azer.. İnaredir, rehmetliyin bacısı, - söyleyende Rza bayaqdan öz-özüne tekrarladığı sözleri diline getirdi..
- Tanrım, adam da, adama bu cür oxşuyarmış...
Azer ah çekdi..
- He çox oxşayırdılar bir-birine. İnare bir yaş balacadır İlaheden. Mektebde ele olurdu, onları sef salırdıq... Bir defe...
Azer dodağına tebessüm qonmuş halda nısı danışmağa başladı. Ancaq Rza onu eşidecek halda deyildi. Ömründe İlahe qeder ağlını başından alan qadın olmamışdı.
Onu tapanda özünü o qeder xoşbext sanmışdı ki... Efsus ki, qefil tapdığı kimi, qefil de itirdi. İlaheli günlerinin eyforiyasıyeniden yeknesqlikle evez olundu...
Demek dünyada İnare adlı bir qız da varmış...
İnare çadırdan getmişdi. Atasını özüyle aparmağa, nehayet ki, müveffeq olmuşdur.
Rza ehtiyatla Azerden soruşdu..
- İnare erdedi?
Azerin ,,yox,, söylemesi sanki içine sevinc doldurdu. Bayaq beynine hekk olunan fikrinin davamını, cümlesini tamamladı..
,,Özüde ilaheden genc, üstelik, hele aile

[1] 2 3 4 >>