ölkelerde en lüks hotellerde, en menzereli yerlerde hiss ve ehtrasların en pik anlarını yaşamışdı. Amma en sevimli, en gözel, en ideal qızı mehz ucqar qesebede tapmışdı... Onu görende üreyinin heyecanla vurmasından hiss etmişdi ki, bu, mehz arzuladığı qızdır... İndi budur, üreyi eynen heminki kimi vurur...
İnare o qeder gözel görünürdü ki... Ürkek, qayğılı sifetinde içinin nigarançılığı hekk olunmuşdur. Eynen İlahe de hemin oturacaqda oturmuşdur. Amma onda nigarançılıqdan çox heyecan var idi, teşviş var idi...
Dehşetdir, adam heç cür inana bilmir ki, İlahe heyatda yoxdur... ,,Cengellik gözeli,, adlandırmışdı ilk defe görende onu.
Avtomobil süreti azaldıb Sumqayıtın gireceyinden içeri buruldu...
İndi de Nilufer oxuyurdu.
İnare köks ötürdü. İlahe de Niluferi çox beyenirdi. Saatlarca onu dinleyib gözlerini bir nöqteye dikerdi...
Sumqyıtın yolları ile irelileyirdiler. Beşmertebeler, X-vari işıq direkleri, yupyumuru kesilmiş kolar... Çox seliqeli, temiz idi şeher...
İnare ,,Hele çox qalıb?,, soruşdu, Rza ,,Yox çatırıq,,dedi.

<< 1 2 3 [4]