eyninde xırda çehrayı gülleri olan ağ don var idi. Son defe evlerine gelende de o, hemin donu geymişdi...
Demek bedbextin başqa paltarı olmayıb bu bir ilde...
Üzünü tutub hıçqırdı..
- Bir paltarın iinde qalan yazıq bacım, - söyleyib şkafın altındakı siyirmeni çekdi.
Bir cüt kişi çekmesi... Ve İlahenin tuflisi...Doğma bir adamını görürmüş kimi tuflini sinesine sıxdı... Hönkürdü...
Rza onu sakitleşdirmeye çalışsa da, cehdleri ebes qaldı. Çarpayıda eyleşib siqaret yandıraraq sakitce imkan yaratdı ki, İnare ağlayıb üreyini boşaltsın...
Yox, İnarenin daha şübhesi qalmamışdı. İndi yüz faiz emin idi ki, bacısı bu menzilde hedsiz ehtiyac içinde yaşayıb. Adice stolu bele olmayan, demir purjunları bele çıxmış çarpayısında yatmaq cehennem ezabına dönen, televizoruna indi muzeyde de rast gelmek qeyri-mümkün olan bu menzilde o, derd çekib daim.
Rza bayaqdan Ramilin qarasınca çox üyüdüb tökmüşdü. Olsun ki, bacısı, doğrudan da çıxılmaz veziyyetde qalmış, vicdan ezabında qovrulduğu üçün, bu addımı atmışdı...
İnare radionun üstündeki albomu götürüb vereqledi. Hamısı Ramilgilin aile şekilleri idi. Birden donub qaldı buda bacısı... Şeklin altında ,,15 iyun 1996-cı il,, yazılmışdı.
Növbeti şekli görende ise özünü saxlaya bilmedi hönkürdü. İlaheyle Ramilin toy şekli idi.
İnare hıçqırırdı. Rza metbexe keçib su getirdi, İnareye içirtdi... Otaqdan çıxdılar, İnare bacısının tuflisini, fotosunu da özüyle götürmüşdü. Heyete düşdüler.
- bacım damarını orada kesib?
İnare tövleni gösterdi.
Balaca bir tikili idi, içeride heyvan, mal-qara peyini de yox idi. Demek heyvan saxlamırdılar burada...
Göresen, İlahe mehz harada kesmişdi damarını? Yerde heç bir qan lekesi qalmamışdı.
Rza içeri girmemişdi. Ürek elemirdi buraya girmeye. Düşünürdü ki, insan qeder ağılsız canlı ola bilmez. Özü öz ayağıyla gelib özünü bedbext edir...
İlahenin özünü öldürdüyünü eşidenden sonra Rza gerginlik içinde idi. Hra gedirdi, qızın eksini görürdü. Yuxularına da gelirdi İlahe. İndi ise İnare var idi.

<< 1 2 [3] 4 >>