bilmezsiz?
Yaxın idinizse, axı bilmemiş olmazdız onun sıxıntısını, problemini.
- Bilirsen İnare, o, bir qeder qapalı idi. Heç ne danışmazdı
- Deyrdiniz ki, bacınızla refiqe olub, belke bacınız nese bilir
- ... Mence o,da kankret heçne bilmir. Biz bu mövzuda fikir mübadilesi aparmışıq... Bildiyimiz tek odur ki, o maygülü qızın heyatını mehv etmişdir...
- Bilirsiz, Rza, yene dyrem, indi mene çox değmalaşmısız.... Sizinle danışanda yüngülleşirem, rahatlaşıram.
- Men de senle teselli tapıram, İnare. Ne yaxşı ki sen varsan. Onun üçüne gelende çox sarsılmış veziyyetde idim. Qefilden sen çadıra girib atana yaxınlaşanda, sanki şoka düşdüm. Önce ele bildim meni qra basır... sonra azacıq ferqinizi de gördüm.
- Maraqlıdır, nedir ki ferqimiz, axı hamı bizi ekiz bacı kimi oxşar sayırdı...
- Sen daha gözelsen.
- men bele demezdim.
- Amma bu beledir.Erde olması, sıxıntı çekmesi, ezab eziyyetleri sanki bir qeder soldurmuşdu onu
- Yaxşı, Rza, gelin sağolaşaq. Mobil telefonunuz bir dünya pul yazdı.
-Boş şeydir, İnare. Menim mobil telefonum yox, her şeyim sene qurbandır. Hçan görüşürük, demedin axı!
- Bu, mümkün deyil!
- Niye mümkün deyil e! Sen de çıxmalısan eynin açılmalıdır. Seni kinoya,ya da teatra aparım.
- Yox Rza, lazım deyil!
- Yığışdır inadını, İnare. Burda ne var axı?! Bizi derd eymiş iki yaxın insanıq. Derdimizi dağıdırıq da. Sabah görüşek?
- Qoy qalsın başqa vaxta.
- Biri gün saat neçede?
- Biri gün de yox... Men axşam heç çıxa bilmerem.
- Vessalam danışdıq. Demek ta biri gün, saat birde ele hemin yerde ,,İyirmi yanvarda,,n seni götürecem, gedeceyik ,,Skaçki,,ye...
- Rza... Axı...
Axısı-maxısı yoxdur. Gözleyecem.
Dlğalar qezebli idi. Qıjıltıdan qulaq tutulurdu. Üz-gözü xeyli tüklenen, ezik-üzük paltarı suya, palçığa bulaşmış Ramil iki çubuğu esgiye büküb yanaşı qoymuşdu. Skitce onlara tamaşa edirdi. Bükülü çubuqları aparmaea başladı. Ramil özünü qışqıraraq suya atıb çubuqları tutmaq istedi..
- Vermerem sene Elşennen Ayşeni! Amansız dalğa! İlaheni

<< 1 [2] 3 4 5 >>