dayandı. Ramil onun içinden düşen qızı görüb berelmiş gözleriyle.. - İlahe? deyerek haykırdı... Yenemi onu qara basırdı?
İnare Ramili görcek Rzadan xahiş etdi ki, dalınca gelmesin, onunla danışmaq isteyir. Rza narazı qalsa da, İnarenin xahişine emel etmeli oldu...
Nedense Ramil bu defe qaçmadı, dayanıb İnarenin yaxınlaşmasını gözledi.
- İlahe?! Meni qara basır, yoxsa bu doğrudan sensen?
- Men İnareyem Ramil, İlahenin bacısı. Yadınızda olar, onu müayineye aparmışdız, onda mende gelmişdim...
- Çox oxşayırsız, - söyledi Ramil. Sonra başıyla cipinin yanında dayanan Raya işare etdi.
- Bes o hara, sen hara?
İnare tutuldu, celd de yalandan uydurdu..
- Rza atamgilin uzaq qohuudur, yasda mene söz verdi ki, sene İlahe yaşayan evi gösterecem,Ramille tanış edecem...
Ramil köks ötürdü..
- İlahe axı dememişdi onla qohum olduğunuzu
İnare celd.. - İlahe bunu heç bilmirdi. Ele men de indilerde bildim, - söyledi ve mövzunu deyişmeye cehd etdi..
- İlahenin qefil ölümü bizi çox sındırıb. Siz onun eriydiz,Axı siz bilmeliydiz onun ne üçün bu addımı atdığını...
Ramil yene de köks ötürdü..
= Atan da gelmişdi, cavan qohumlarını getirmişdi, meni yaman pis döydüler, bedenim gömgöydür, şişdir, qançırdır...
İnare peşmançılıqla.. - Men heç bilmirdim atamın sizi döydürmeyini... - dedi, üzrhaxlıq eledi...
- Atam çox sarsılıb, onu da başa düşün...
- Men İlahenin ne sebebe özünü öldürdüyünü bilmirem. Heç bir texminim de yoxdur.O öldü, canını götürüb getdi. Bedbext olansa men oldum....
Sonra hıçqırtıyla ağlamağa başladı.
- Gel gedek sene evimizi gösterim. Biz xoşbext idik, bir-birimizi sevirdik. Hansı yeller esdi, ne oldu bilmedim.
İçeri keçdiler, Ramil önde, İnare de arxasınca. Ramil sakitce yabanı çiçeklerin arasında bir-birine sarılmış iki qızılgülü süzmeye başladı.
Qeherle dedi.. - Ancaq ayırdılar o gülleri bir-birinden. Sen deme, vüsalın ömrü az olurmuş, lap az...
Ve birden.. - Axı niye, niye xoşbextlik bu qeder fahişe qadına benzeyir? Niye o kimin pulu çoxdursa onun

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 11 >>