Hansısa rus şairinin bele bir misraları var. İntihar - taleden ölümü oğurlamaqdır....
Üç fotoşekil idi. İlahe üzü görünmeyen bir kişi ile yataqdaydı...
Göresen bu rüsvayçı şeklleri çekmek kime ve neye lazım idi? Elleri ese-ese şekilleri çevirib arxasına baxdı. birinin arxasında yazılmışdı. ,,Ay qız, menimle qçdı-tutdu oynayırsan? Başa düşe bilmirsen ki, senden ayrı qala bilmirem? Seher şekillerivin bir-ikisin gönderdim ki, belke heyatı başa düşüb menimle yeniden görüşesen...,,
İnare oxuyur, titreyir, hönkürürdü...
,,...Ancaq gelmedin. İndi bunları gönderirem. Bax sabah mütleq gel. Gözleyecem...,,
Oxuduqca ele bilirdi ki, bu saat üreyi yerinden qopub düşecek. ,, Bu defe de, gelmesen, şekillerivi erive, atava gösterecem...,,
Şekillere bir daha diqqetle baxdı. Hiss olunurdu ki, kadrlar video çekilişinden götürülüb. Demeli bele... Demek bacısının ölüm sirri bu imiş. Bu oğraş hasısa şeraitde onunla yatmış, gizli vidokamera ile bunları lente almış, sonra da fotoya köçürmekle bedbexti şantaj etmişdir.
Heyecanla çantasını götürdü, ayaqqabısını geyindi.
Demeli, buymuş onları bağlayan teller. Yalnız bu. Alçaq, dünyanın en axırıncı alçağı...
Qapını açıb var gücü ile bu ,,cehennemden,, qaçmağa başladı. Bir qeder aralanan kimi ovcunda sıxdığı şekilleri cırıq-cırıq edib küleye verdi... Sonra yeniden qaçmağa başladı. Hıçqırtısı, tengenefesliyi onu boğsa da, birce an bele ayaq saxlayıb nefesini dermir, hey qaçırdı...
Eynen belece , o pozğun bacısıyla birge İlaheni de evlerine getribmiş... Belece içirib haldan çıxarmış yatağına salmışdı... Dünen ona içirdiyi o içki ne idi ele? Qefilden dizleri büküldü, gözüne qaranlıq geldi... Bir anda tappıltıyla yere getdi... Alçaq. Şantajçı...
Ayaqqabısı berk qaçmağa mane olurdu, çıxarıb eline götürdü... Etrafdakılar maraqla, teeccüble ona baxırdılar... Ancaq o heç kesi görmürdü...
Deniz kenarındakı bu qesebe, yüz il sonra da öz adi axarı ile yaşayacaqdı. Ancaq bu adiliyi düz Ramilgilin evinin qarşısında tikilen neheng üçmertebeli

[1] 2 3 ... 5 >>