ağlayırdı. Aynure ise, ne edeceyini bilmirdi...
Heyet balaca olsa da, kiçik bir guşede xeyli qızılgül ekilmişdi. Bu guşeni Ramilin rehmetlik atası salmışdı. İlahe çox xoşlayırdı buranı. Qızılgülleri özü sulayır, onları qoxulamaqdan doymurdu.
Özünü ne qeder mecbur edirdi Ramili bağışlaya bilmirdi. Hetta bir-iki defe qerara geldi ki, çıxıb getsin. Ancaq hara? Aileleri onu qebul ederdimi? Anası ha desin qayıt gel, atası buna razılaşardımı?
Birde ki Ramili sevirdi, delicesine sevirdi.İndi özünü qınayırdı, danlayırdı. Bu axmaq sevgiye tuş olduğu üçün bextine söyürdü. Ne olsun! Sevgisi ki azalmırdı.
Başının üstünde xışıltı eşidende diksindi, Aynureni gördü...
Xeste yatdığı günlerde bir neçe defe onu yanına gelmişdi. Amma İlahe heç bir defe de Aynureyle ne kelme kesmemiş, ne de, üzüne bele baxmamışdı.
- Miçurin ölüb gedeceksen e bir azdan. Az oyna da bu güllerle.
Yene de Aynureni danışdırmaq istemedi. Aynure ise ele danışırdı, Rza adını eşitcek İlahe üzünü yana çevirdi, doluxsundu. Bunu hiss eden Aynure saçlarına sığal çekmeye başladı.
- Ay canım uşaqsan e, ele bil. O söhbet oldu, keçdi de. Rza seni sevir çox sevir. Papa canı vicdan ezabı çekir. Deyir yoldaşın stekanların dibinden araqları içib serxoş olmuş, ortaya düşüb...
İlahe onun sözünü kesdi..
- Besdir, qurban olum, besdir! Sus danışma!
Aynure gileylendi, ki çox soyuqsan men sene bacılıq etmek isteyirem. Amma sen dala çekilirsen. Aynure durmadan danışırdı....
Eneneni bu il de pozmadılar. İlahegilin bütün sinif yoldaşları mayın 25-de filarmoniyanın qarşısında toplaşdılar Azerle Reyhan ilk defe bir aile kimi gelmişdiler. Her ikisi çox gözel, zövqle geyinmişdi.
O, İlaheye açıq-aşkar acıq vererek Arzunun ,,Ne gözel kostyumun var,, sözlerine ,,altı yüz dollara Amaydan almışam, mence qadın nimdaş içinde olanda özüde nimdaşlaşır,, cavabını vermişdi...
Azer herden gizlin-gizlin baxırdı. Deyesen sevgisini hele de içinde öldüre bilmemişdi.
Birden İlahe Rzanın cipini gördü. Ani olaraq bedeninden cereyan keçdi

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>