evim? "Menim evim var bura ehtiyacım yoxdu" dedim hirsle. "Evbel evin vardı. İndi yoxdu"dedi. "Nece yeni indi yoxfu?"dedim. Divana oturub "xalanı başqa eve köçürdüm. Senin de artıq menimle qalacağını dedim"
"Sen... sen kimsen ki? Men köhne evimi isteyirem. Burda qalmatacağam"dedim.
"men istemediyim müddetce heç yere getmeyeceksen burda qalacaqsan"dedi
"Sen mennen ne isteyirsen? Nuye heyatıma qarışırsan?"dedim
"Sene ceza verirem"dedi olduqca rahat bir sesle
"Ne cezası?"dedim qaşlarımı çataraq
"yadındadı sene menimle bele danışdığına göre peşman edeceyimi demişdim. Edirem"dedi. Ağlım başımdan çıxdı. Meni qaçırıb zorla yanlnda tutaraq ceza cerecekdi?
"Meni zorla yanında tutacaqsan?"dedim
"Zorla ya da isteyinle burda qalacaqsan"dedi
"İyrençsen. Meni burda tuta bilmeyeceksen"dedim
ayağa qalxaraq "bu qeder emin olma. Menimle elimden qaçmaq o qeder de asant deyil. bayaq qaçmağa çalışdın ama yaxalandın. Men senin qaçacağını bilirdim ama heç ne elemedim çünki qaça bilmeyeceyini anlamanı istedim. Bu evin etrafında 30 nefer qoruma var. Bu evden çıxışın yoxdu"dedi.
piskopat. "Meni ne qeder burda tutacaqsan?"dedim. "bilmirem. 1 gün 1 ay 1 hefte"dedi güldü ve getdi.
Qonaq otağında tek qalmışdım. Xalamçun darıxmışdım. Evimizçün otağımçun darıxmışdım. Otağa hündür boy bir qız girib mene yaxınlaşdı ve başıyla salam verdi. Üstünde xidmetçi paltarı vardı. "Zeyneb xanım Murad bey size xidmet etmeyim üçün meni bura gönderdi. Adım Aygünd"dedi gülümseyerek. Evvelce heç ne anlamamış kimi qıza baxdım. Sonra belke bu qız işime yarar deye üzüme saxta bir gülümseme qondurdum. "Çoxsağolsun. Murad çox yaxşı biridir"dedim. Ehh birazcıq yalan danışmaq pis olmazdı. Ona Muradı istediyimi hiss etdirecem. O da mene inanıb Murad haqqında ne bilirse danışacaq. Çox ağıllıyam. wink duyğusu "sizinçün ne ede bilerem?"dedi çox saf bir şekilde. Üzüne gülümseyere "ee biraz acam. Mene qelyanaltılıq bir şeyler hazırlaya bilersen?"dedim. Başıyla tesdiq edib "hemen"dedi. Sonra metbexe keçti. Mende

<< 1 2 3 [4] 5 >>