eve getmek isteyirem"dedim. "Bir müddet burda menim yanımda qalacaqsan. en azınnan bütün her kesin senin menim olduğumu bilene qeder"dedi ve maşınnan düşdü. Mende düşerek "bes senin yanında qalmaq tehlükeliydi?"dedim. "Qabağıma ele çıxmadığın müddetce sorun yoxdu"dedi. Heç ne demeden eve girdim.
Onun üzünü görmemek üçün bütün gün otağımdan çıxmadım. Artıq axşam olmuşdu. Acımışdımda. Murad da men aşağı düşüm deye yuxarıya yemek göndermedi. Qıcık. Birazda dözüb gece vaxtı aşağı ene bilerem.
Saat 02:00. Hamısı yatar yeqin. Yavaş yavaş otağımdan çıxıb aşağı endim. Metbexe keçib soyuducunu açtım. İşığı yandırmadım. Hiii şokolad var. Heç bir yemeye fikir vermeden şokoladı elime aldım. Qaşıqda götürdüm.
1ci qaşığı ağzıma aparacaqdım ki metbexin işığını kimse yandırdı. Kimdi ki indi bu? Gece vaxtı metbexde ne işiniz var? "Oooo kimler var burda?". Off lenet olsun. Bu Muradın sesidi. Şokoladı elimnen qoyub üzümü çevirdim ona. Men.... ıııı..... yemirdim. Adını oxuyurdum"dedim. Off Zeyneb bele axmaq cümle olar? Güldü. Off Allahım bu ne gülüşdü bele. Öldüm.
Yaxınlaşa yaxınlaşa danışmağa başladı. "İnandım. İnandım. Gece vaxtı ayağa durdun. Metbexe geldin. Dedin ki hazır gelmişken şokoladın adını oxuyum"dedi ve güldü. Artıq dibimeydi. Şokoladı eline alıb barmağını içine saldı. Sora şokoladlı barmağını mene uzadıb ye dedi. Ne? Yeyim? "Men.."deye bildim sadece "ye"deye emr verdi.
Barmağındakı şokoladı yaladım. Barmağını ağzımdan çeken kimi dodaqlarıma yapışdı. Ele yavaş öpürdü ki. Sanki yanlış bir hereketinde sınacağam Allahım niye ayrıla bilmirem onnan? özü yavşca çekilib "meni deli edirsen balacam. Qoxun, dadın ağlımı başımnan alır"dedi. Men daha çox yanında qala bilmedim. Ve qaça qaça otağıma çıxdım. öpdü. Meni öpdü. Utancımdan birde qarşısına çıxa bilmeyecem...

<< 1 ... 4 5 [6]