nese ses geldi.Qanı dondu. Belke Rzadır onu öldürmeye gelir, heç kes yox idi.
Canına qorxu alsa da, derhal yuxuladı. Yuxusuna cubuqlar geldi. Ramilin qoynunda gezdirdiyi çubuqlar idi.
Dik atıldı, telefon zeng edirdi. Qeyri-ixtiyari saata baxdı. Saat ikiye qalmışdı.
Belke atasına nese olmuşdu, heyecanla desteyi götürdü..
- Alo eşidirem.
- Menem, Rzadır. Aynure mene dedi xeberdaram.
-Men size inanmışdım, ele bilirdim meni sevirsiz. Bacım yazığı da belke, neyese inandırmışdız. Ancaq siz melek donuna girmiş iblis imişsiz...
-İnare....
- Heyat çox qeddardır. Tanrı bizleri sizin kimi vehşilere yem etmek üçün yaradır...
- Danışıb doydunsa, dayan, qoy men de danışım..
- Ne danışacasız axı, her şey beli olandan sonra ne danışacaqsız?
- İnare menim en ağır günümdür. İndi ne yerdeyem ne göyde, men bilmirem hamı valideyinini bu cür isteyirmi, ancaq menimçün atam dünyanın yarısıdır. O indi reanimasiyadadır...
Rzanın sesi qeherden boğuldu.
İnare susmuşdu.
- ...Çox isem, İnare. İlahe zünü öldüren günü de pis idim. Bilmirem neye inanırsan, men onu sevdiyimden, ondan ayrı qala bilmediyimden gizli kameraya çekmişdim ki, mene mecburen bağlansın, qopa bilmesin... Eger ağlıma gelseydi ki, özünü öldüre biler, bunu etmezdim... İnan etmezdim....
İnare susmaqda idi.
- Biz bezen atdığımız addımın mesuliyyetini derk ede bilmirik. Yalnız bu addımın sonda hansı fesadlar getirdiyini görcek ayılırıq. Onda da gec olur. İlahenin ölüm xeberini eşidende doxsan doqquz faiz bunu özümle elaqelendirdim... Neye deyirsen and içim, men İlaheni sevirdim... Sende onu tapmışdım, odur ki, seni de sevirdim... Ancaq önce onu sonra seni itirdim... Onun ruhu qarabaqara meni izleyir. İnanırsan her addım izleyir!
İnare hıçqıra-hıçqıra ağlayırdı. Sadece, Rzaya içini didib dağıdan ağrını, ezabı bildirmek isteyirdi. Bacısızlığın ne demek olduğunu, sevimli şexsin itkisinin ne derecede dözülmezliyini büruze vermek isteyirdi. Ona layiq olduğu en rezil, en aşağısözleri tapıb demek arzusundaydı.
-

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 >>