gelirdi. Ola bilmez bu Kenanı sesiydi. Heç fikirleşmeden içeri girdim. Murad Kenana elektrik verirdi. Kenanın üzü gözü qan içinde idi. Cemil Muradın yanına gedib onu tutmağa başladı. Murad "burax meni Cemil. O menim olana toxundu. Ona heddini bildirmeliyem."dedi. "Qardaşım men ona heddini bildirecem. Sen get. Elini bu mundarın qanına bulama"dedi Cemil bir yannnanda onu tuturdu. Muradın birden gözü mene sataşdı. Cemile dönü "bunun burda ne işi var?"dedi. Cemil heçne demedi.
Murad menim yanıma gelib qolumnan tutdu ve maşına sürüklemeye başladı. "Murad qulaq as. Her şeyi danışım". "Kes sesini"deye bağırdı. Mende heçne demedim.
Eve geldik. Meni öz otağına apardı. İçeri girdik. Qabağıma gelib "soyun"dedi. "Sözümü ikiletme soyun" dedi. Şokdaydım.
İnanmaq, güvenmek insanın en ehtiyac duyduğu sözlerdi.
Gözlerinin içine baxırdım. Bunu mene eleye bilmez. O özü demişdi eger bir gün menim qadınım olacaqsansa bu senin isteyinle olmalıdır. Axı indi men onun qadını olmaq istemirem. Murad sebri zorlanmışcasına derin derin nefesler alırdı." Zeyneb eger indi soyunmağa başlamazsan Kenanı öldürerem. Cemil indi onun yanındadı. Bir sözüme baxar"dedi Murad. " Öldürersen? Sen qatil de...."sözümü yarıda kesdi. " Qatilem"dedi.
Adam öldürmek, qatil olmaq bu qeder asantdı? " Yaxşı onda şahid ol"dedi ve telefonunu cibinnen çıxardaraq nömre yığdı. " Alo Cemil silahı Kenanın başına daya. Üçe qeder sayacam. Üç deyennen sora ateş aç. Bir...iki. ..."sözünü keserek " dayan. Yaxşı yaxşı vurma"dedim ağlayaraq. Murad Cemile " mennen cavab gözle"dedive telefonu söndürdü. Gözlerinin içinebaxaraq " meni dinle ne olar? " Dedim. " Soyun! " Dedi. Onu bağışlamayacağam. Meni dinlemedi. Köyneyimin düymelerini yavaş yavaş açdım. Üzerimnen süzülerek yere düşdü. Sora şalvarımın düymesini açdım. Men bunları ederken Murad gözünü ayırmadan mene baxırdı. İstediyini alacaq mennen. Qoruya bilmedim özümü. Şalvarımı da çıxartdım. Alt paltarlarımla qalmışdım.
Mene yavaşca yaxınlaşaraq qucağına alıb hamama apardı.

<< 1 2 [3] 4 5 >>