vardı. Demek ezezeleri burdan qaynaqlanır. Kaş Murad Kaş sen tamamile mene aid olaydın. Tekce meni isteyeydin. İkimiz olaydıq ancaq. Aramıza heç kim gire bilmeyeydi. Seni sevirem. Niye senin kimi bir adama aşiq oldum ki? Meni sahiblenmeyinimi, Menimsen demeyinimi, neyini sevdim?
Birden Muradın sesi geldi. "Zeyneeeeeb". Ne olmuşdu? Tez yuxarı çıxdım. Aygünün üzü qan içindeydi. her yeri qan içindeydi. "Murad bu ne demekdi?"dedim. Hirsini bu günahsız qızdan çıxıb? "Zeyneb deyeceklerine qulaq as"dedi.
Aygün her şeyi etiraf eledi. Ahh ola bilmez. Men bu qıza inanmışdım. Meni teselli eden bu qız idi. Her şey yalan imiş. Her kes mene oyun oynayırmış. Demeli Murad imiş derdi. Muradın sesi meni düşüncelerimden ayırdı. "Cezasını sen ver MELEYİM"dedi. Ceza?
Canım yanır. Üzülürem. Niye inandığım güvendiyim insanlar meni yarı yolda qoyur.
Aygüne inandım. Sen deme Muradla menim aramı bu pozubmuş. Eyer o Muradı o gün eve çağırmasaydı menim başıma bunlar gelmeyecekdi. Murad Kenanı döymeyeceki, men Muradın qarşısında soyunmaq mecburiyyetinde qalmayacaqdım, evi terk etmeyecekdim ve...ve qaçırılıb işgencelere meruz qalmayacaqdım.
"Sen menim heyatımı mehv eledin. Heyatımın en pis günlerini yaşamağıma sebeb oldun. Niye?"dedim göz yaşlarım serbest qalmışdı.
"Bağışla meni Zeyneb. Men sadece Muradı istedim. Senin başına bele şeyler gelsin istemezdim. Bağışla"dedi. O da ağlayırdı. Bağışla. Ne qeder asant sözdü. Ama onu etmek çox çetindi. Nece bağışlayım? Bu qeder çox şey olannan sora.
"Seni görmek istemirem. Ceza zadda veren deyilem. Çünki sen ceza alacaq qeder kiçik sehvler buraxmadın."dedim ve tez pillekenleriçıxaraq otağıma girdim.
AYGÜN
Murad meni döydükden sora çox ağrılarım oldu. Zeynebini ağlatdığım üçün elemediyini buraxmadı. Kaş meni Zeynebi sevdiyi qeder sevseydi. Zeyneb otağına gedennen sora Murad"Zeyneb sene ceza vermedi deye rahatlama. Menim hirsim hele de soyumayıb. Seni birde ne Zeynebin ne de öz etrafımda görmeyim. Yoxsa bu defe elimnen sağ qurtula bilmezsen

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>