heç kim inanmayacaqdı. Amma onlar meni maraqlandırmır. Men Muradla xoşbextem.
"Bu haqqda danışmayaq Nermin."dedim.
"Bağışla men sadece"sözünü yarıda kesib "önemli deyil. Men indi getmeliyem. Murad gelib"dedim ve sağollaşıb Muradın maşınına mindim. Amma bu Murad deyildi. Şofer idi. Bes Murad hanı? "Murad niye gelmedi?"dedim.
"İşi çıxdı"dedi şofer. Off.
Eve gelmişdim. Telefonuma mesaj geldi. Yene Kenan. Mesajı açdım. "mene zeng ele tecili " yazılmışdı. Men de artıq Kenannan qurtulmaq üçün zeng eledim.
"Ne istiyirsen?"dedim telefonu götüren kimi
"Zeyneb danışmalıyıq. Murad yanındadı?"dedi.
"Yox deyil. Ne deyeceksense de"dedim.
"Telefonda olmaz. Görüşek"dedi
"Bu imkansızdı. Sağol"dediç amma dediyi sözler meni şok etdi.
"Murad narkotik istifade edir"dedi. Narkotik? Niye? Ola bilmez. "Get onu polise şikayet ele. O tekce özünü zeherlemir. Hamıya narkotik satır"dedi. Yox yox. Olmaz bele bir şey.
Yere çökdüm. Niye biz bir birimize yaxınlaşa biımirdik? Niye aramızda hemişe engel var?
Murada zeng eledim amma açmadı. Evine getdim ordada yox idi. Cemile zeng vurdum telefonu sönülü idi. Son çare Muradın barına getmek idi.
Bara gelennen sora içeri girdim. Etrafa baxdım amma heç yerde yox idi. Sora keçen defe tualetde gördüyüm o sarışın qız yanıma geldi ve Muradın otağında olduğunu dedi. Tez yuxarı çıxdım. Kodu yazıb içeri girdim. Amma içerde heç kim yox idi. Sora birden qapı arxadan qıfıllandı. Qapıya yaxınlaşdım açmaq istedim amma aça bilmedim. Ola bilmez kimse qıfıllamışdı qapını. Amma kim? Niye?
Sora içeriye tüstü dolmağa başladı. Yanğın var. Öskürmeye başladım. Her yer tüstü olmuşdu. Son defe öskürerek gözlerimi qaranlığa teslim etdim.
Gözlerimi zar zor açıb meni qucağına alan adama baxdım. Murad idi. Niye her defe onnan qurtulmağçun çabalarken her defe de o meni qurtarır. Yene de meni Mura qutarmışdı.
Boğazım yanırdı. Öskürürdüm. Murad bir terefden meni maşına qoyarken bir terefden de danışırdı. "Dayan balacan. Dayan yalvarıram. Heç ne olmayacaq. Men

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>