deli kimi sevirdi. Qısqanırdı. Amma heç ne ede bilmirdi. Murad onu cezalandırmaq üçün yaxşı üsula el atmışdı.
Murad Zeynebin getdiyini görenden sonra qızları yanından gönderdi. Qızlar onunla qalmaq isteseler de Murad istemirdi. İstemirdi Murad Zeynebden başqa qadını yanında. Sadece Zeynebe ceza vermek üçün mecbur idi. Verirdi de cezanı. Zeynebin ağladığını gördü. O an Zeynebi ağlatdığı üçün özüne lenet etdi Murad.
Qızlar yanından gederken içlerinden biri "o qız sene layiq deyil. Seninle vaxt öldüren qızlardandı. Etrafında bu qeder qız varken bırax onu"dedi. Murad esebleşdi qızın dediklerine. Heç bir insanın Zeyneb haqqında bele danışmağa haqqı yox idi.
"Sen kimsen ki Zeyneb haqqınd bele danışırsan. Sen kimin qadını haqqında bu cür danışa bilirsen? Zeynebe dil uzatma. Dilini keserem!"Dedi. Onları artıq görmek istemirdi. Cemile tapşırıb evden çıxdı.
Zeyneb otağında ağlayarken telefonu çalmışdı. Hevessizce telefonu eline götürdü. Heç kimle danışmaq istemirdi. Tanımadığı nömreden zeng gelirdi. Evvelce götürmek istemese de telefonu ısrarla çaldığı üçün mecbur götürdü.
"Alo"
"Bir daha telefona gec cavab verme". Bu Anarın sesiydi. Cavab vermek istemirdi Zeyneb. Ağlayırdı. Onun üzünden Muradla arası pozulmuşdu.
"Mene zaman verin demişdim size. Muraddan ayrılacağam"dedi Zeyneb. Ağlayaraq.
"Sen bele sulu gözlülüyünle çetin ayrılasan Muraddan. Sene kömek etmek isteyirem"dedi Anar bey. Zeyneb nefesini bayıra verdi. İstemirdi kömeyini.
"İstemirem"dedi Zeyneb eturaz ederek.
"Senin isteyib istemediyini soruşmuram. Etmelisen. Bura bax. Sene restoran ünvanı verecem. Orda menim adamımla danışacaqsan. Amma esla Muradın xeberi olmasın."dedi. Artıq istemirdi Muraddan bir şey gizletmek.
Amma etiraz ede bilmedi. Telefonu söndürdü Anar bey. Daha çox ağladı. Zeyneb telefonuna gelen mesajla ayaqlandı. Durdu ayağa. Geyindi. İstemese de getmeliydi. Çünkü bilirdi Anar beyin ondan el çekmeyeceyini. Muradın evde olmadığını görüb gizlice evden çıxdı. Xeberi yox idi ki Murad onun

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>