ayrılırlar. Kenanı xestexananın polisleri xestexanadan çıxardır. Cemil gülerek Murada yaxınlaşıb "senden qorxmaq lazımdı dostum"deyir. Murad heç ne demeden emeliyyat otağının qapısında gözleyir.
Aradan keçen 3 saatdan sonra emeliyyat otağından hekim çıxır. Murad birinci olmaqla her kes hekime yaxınlaşır. Murad 'hekim mene yaxşı xeberler ver" deyir. hekim başını aşağı salır danışmır. murad döze bilmir. "hekim danış"deye qışqırır. ancaq hekim heç ne demir. Sadece Muradın gözlerinin içine baxır ve susur.
"Murad özüne gel. Eleme bele. Besdir. Ele al özünü"deyirdi Cemil. Muradsa özünü itirmişdi. Kişi tuvaletindeki bütün güzgüleri sındırmışdı. "Nece özümü ele alım Cemil? Görmedin hekim ne dedi?". Murad bir yandan qışqırır bir yandan qızmış buğa kimi etraf dağıdırdı. İnanmaq istemirdi. "Eşitdim Murad. Bu sadece bir ehtimaldı."dedi Cemil. "Ne ehtimalı Cemil? Zeyneb yaddaşını itirecek. Meni xatırlamayacaq. Hem de uzun bir müddet"dedi Murad. "Başa düşürsen men onunla evlenecekdim. Onu qadınım arvadım edecekdim. Amma indi o heç neyi xatırlamayacaq."deyerek sözlerine davam etmişdi Murad.
Nermin bir an bele olsun ayrılmırdı refiqesinin yanından. Zeynebi ele solğun, gözleri yumulu şekilde ordaca yataraq görmek çox incidirdi Nermini. Bir şey rtmek isteyirdi. Amma elinden heç ne gelmirdi ağlamaqdan başqa. Nermin Zeynebin saçını sığallayaraq elini tutmuşdu. Bu anda otağın qapısı açıldı. İçeri Zeynebin xalasıyla bacısı girdi. Nermin gözlerine inana bilmedi. Zeynebin bacısı Leyla burdaydı. Amma nece? Ola bilmez.
Zeynebin xalası tez Zeynebin yanına gelerek ellerinden tutdu. "Menim nazlı qızım. Kim sene bunları yaşadır? Yaraşmır sene burda uzanmaq qalx"dedi. Nermin hele de gözlerini Leyladan ala bilmirdi. "Nermin qızım, nece baş verdi bu qeza?"dedi xala. Nerminse sadece Leylaya baxırdı. Zeynebin xalası birde soruşdu. "Nermin. Qızım. Ne olub? Niye ele baxırsan Leylaya?"dedi. Nermin özüne gelib "xala Leyla hardaydı?"dedi. "Harda olacaq qızım. Elbetteki Amerikada ailesinin yanında.

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>