heyatimi derslerime hesr etmishdim. Gozumun onune 2 il evvel geldi, 1 ci kurs, ve qrup yoldashimin mene sevgi mektubu, ve men "sene o gozle baxmiram" deyib ustunden kechmishdim. Sonra da chixan elchiler "Men hele evlenmeye hazir deyilem,oxumaliyam" deyib yene ustunden kechmishdim. Chunki men delicesine sevmek ve sevilmek isteyirdim.
Meni seven insanin mektubla, ya anasi vasitesile deyil gozlerimin ichine baxaraq, cesaretlicesine etiraf etmesini, ve menden hech vaxt vaz kechmeyeceyini isteyirdim.Ve heleki "ag-qara" rengli heyatima davam edirdim,kitablarimla. Qapinin yene doyulmesi meni fikirden ayirdi, bu defe gelenler, 100 faiz mamagil olmaliydi. Qapini sevincle achdim, ayagim stola ilishdi, agriya fikir vermeyib oflaya-oflaya qapini achdim, ve gorduklerim hech de gozlediklerim deyildi...Ve heyatimin tam donush noqtesinin geldiyinin ferqinde bele deyildim..."Life is what happens to you while you are busy making other plans-Eslinde heyat biz bashqa planlar qurmaqla bash verenlerdir". Qapini achdim. -Salam xanim, Deniz Eliyeva sizsiniz? Teeccuble qapidaki polislere baxdim.-Buyurun menem ne lazim idi size?-Deniz xanim chox uzgunem amma size soylemeliyem. Deniz xanim, bu shekildekiler sizin valideynleriniz olmalidir. Onlar 1 saat evv
el, saat 14:30 da Heyder Eliyev aereportundan eve gelerken,yolda qezaya ugrayiblar. Qapini uzlerine chirpdim. Sadece susdum. Aglaya bele bilmirdim. Bele bir shey ola bilmezdi, onlar yolda idi ve gelecekdiler. Yere oturdum. Polisin dediyi sozler yeniden qulaglarimda canlandi.Honkurtuyle aglamaga bashladim. Ayaga qalxib, stol ustde ne hazirlamishdimsa hamini yere tokdum.Heyat mene bu zerbeni vura bilmezdi axi...Her 2 valideynimi eyni zamanda itirmek acisina dayanacaq qeder guclu olmadigimi bilirdi axi. Gozlerimi achanda bashimin ustunde, Gulshen xalani ve bezi qohumlarimizi gordum.
Mene sakitleshdirici vurmushdular, ve yas merasimi tehskil edilmek uzre idi. (1 hefte sonra) Artiq her kes getmishdi. Gulshen xalanin tekidiyle temiz hava

<< 1 [2] 3 4 ... 88 >>