yaxin refiqesi...

Deniz hemen an ora gedib onlarla

qarshilasha bilerdi, amma onlarin

etdiyi hereketden ozu utanirdi,

ve insanligi buna yola vermirdi.

Deniz sadece hemen an oradan

uzaqlashdi. Evde emisinin

yoldashinin uzune nece

baxacagini bilmirdi. Sanki ozu

xeyanet edibmish kimi...

Deniz eyni anda 2 insani

birdefelik itirmishdi. Biri

ushaqliqdan guvendiyi refiqesi,

ve bir evi paylashdigi emisi.

Artiq kime inana bilerdim ki bu

heyatda? Birce Aydin var idi, ve

shukur ki onun da munasibeti

mene qarshi deyishmishdi daha

mulayim olmushdu.

Eve geldim. Qapinin zengin

basdim. Emimin yoldashi Hecer

sevincle qapini achib:

-Elmaan? (emim)

Sonra gelenin men oldugumu

gorub, meyus oldu.

Onun gozlerinin ichine baxa

bilmirdim, ozumu gunahkar kimi

hiss edirdim.

Hecer xala, isteyirsiz daha stolu

yigishdirin. Yeqin Elman emi bu

gun gec geler.

Sonra Aygunun otaqina kechdim,

telefonla danishirdi. Telefonu

qoyub sevincle:Ilkin zeng

etmishdi.

Men: Demeki ona yeni bir shans

vereceysen.

Aygun: He meni gormek isteyir.

Men: Ayguuun sene bir soz

deyim. Normal insanlar heyatda

sehv edir. Agilli insanlar

bashqalarinin sehvinden netice

chixarir deyirler, axmaqlar ise

eyni sehvi yeniden tekrar edirler.

Anlayirsan? Yene axmaq duruma

dushme.

Aygun ozude ureyinin

derinliklerinde mene haqq verirdi,

sadece sevdiyi uchun gerchekleri

qebul etmek istemirdi. Yanlish

adami sevse de...O yene telefonu

goturub, danishmaga davam

eledi.

Men: Aygun bes telefonda ne

yalvarirsan, ondan ne getirmesini

isteyirsen?

Aygun: Heeech ...

Allahim dushunduyum olmamali

idi. Ilkin Aygunu narktoikaya

qurshandirmamali idi. Belke men

yanlish anlamisham. Her halda

hiss ederdim he? Amma son 2 ay

erzinde arada Aygun tek shehere

hava almaga chixir qayidirdi...

Aygunun otaqindan chixdim.

Amma qapinin arxasindan

dinleyirdim.

Aygun:

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 88 >>