qutusuna

qoydum. Artiq gec idi, yaxindaki

fast food yerinden bir sheyler

goturub evde yiyecekdim.

Terevez Pizzasi alib, eve dogru

yonelmeye bashladim. Sureti

artirdim. Yaxindan gelen cutluk

diqqetimi celb etmishdi.

Kenan muellim idi. Gule-gule el-ele

tutushmushdular. Amma menim

diqqetimi celb eden onun

yanindaki qizin menim otaq

yoldashim Xedice olmamasi idi.

Yaziq qiz onun uchun goz

yashlari tokmushdu, amma bu

dash urekli insan bu gun

bashqasiyla vaxt kechirirdi. Nifret

edirdim getdikce ona.

Velosipedimi saxladim. Onlara

yaxinlashdim.

-Siz nece insansiniz? Ozel

heyatinizi gozumuzun onunde

yashamalasiniz? Niye muellimlik

ve hekimlik senetinize uygun

davranmirsiz?

Ozum butun bu sozleri deye

bilmeyime teeccublenmishdim.

Dediyimden sonra peshman

oldum. Tez uzaqlashib getmek

isteyirdim ki, kimse qolumdan

mohkem tutdu.

-Chox oldun sen, sabahdan seni

dersimde gormek istemirem.

Onu gozleyen sarishin ingilis qiz,

bizim danishiqlarimizdan bezib,

Kenani chagirdi " Hey, let's go,

why are you losing time with

that girl? ( Hey, gel gedek vaxtini

o balaca qizla niye itirirsen?)

Qolumu elinden chekib " buna siz

qerar vere bilmezsiz" deyib

velosipedime oturdum, ve oradan

uzaqlashdim.

Hech qayitmaq istemirdim.

Chiyinlerimde boyuk bir yuk var

idi. Kenanin xeyanetini ve qizin

gozumun qarshisinda aci

chekmesini gorurdum, ve bunu

gizletmek zorunda idim.

Gizletmeliydim mi?

Qapini yavash-yavash achdim.

Umud edirdim ki qiz yatar, ve

onunla rastlashmariq.

Ayaqqabilarimi chixardib,

barmaqlarimin ucunda otaqa

daxil olmaga chalishdim. Amma o

yatmamishdi. Esebi idi.

-Xedice ne olub?

-Ona telefon achiram, amma

cevap yok.

Chetin veziyyetde idim, xeyanet

eden Kenan, ezabini men

chekirdim. Bezi insanlarda niye

goresen vicdan yox idi?

-Yaxshi, aglama belke nese ishi

var. He? Yalan danishmagi

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 88 >>