olsaydi mashindan dushub Nicati yaxshica doyerdi amma sebrle bu ishin axirina chixmali idi...Budur Nicat tez mashindan dushdu.
-Acharam ozum qapini...
-Yox Deniz, buyur. Nicat Deniz uchun qapini achmish ve birlikde restorana sham yemeyi yemek uchun daxil olmushdular...

Yerlerimizi tapib oturduq. Az sonra yemeklerimiz de gelmishdi. Milli metbeximiz uchun chox darixmishdim. Ona gore turk restoraninda kabab yeyecekdik.
-Deniz, bagishla, deshet acmishdim, seni de bele telem-telesik getirdim bura. Hech universtitetini de yaxshi gore bilmedim.
-Eybi yox, gorersen de , neche gunluk gelmisen ki?
Bu sualin qarshisinda Nicat tutulmushu.
-Sheeyy eslinde...
Kenan da uzaqdaki masadan onlari izleyirdi...
-Deniz...
-Xalagil necedir, Nicat? Ne eceb senden bele mene deymeye gelmisen?
-Her kes yaxshidir, xala da seni gozleyir Londonda.
-Meni? Amma menim derslerim var.
Ofisiant cheki getirdi. Nicat yemeyimizin pulunu odedi.
-Deniz sene bir surprizim var.
-Ne surprizi?
-Menimle gel goreceksen...
Qeribedir, bezen bir insani illerle severik...Onun uchun o qeder aci chekerik ki...Sonra unutmaq uchun ayri bir aci chekerik, ve tam unutdugumuzda o insan yeniden qarshimiza chixar...Ve qarshimiza yeniden chixdigi an, anlayariq eslinde onu unuda bilib-bilmediyimizi...Belke de onu gormeye qeder "onu sevirem, hech vaxt vaz keche bilmerem" deye aldadariq ozumuuzu, amma gorduyumuzde ise bu qarshiliqsiz sevgini sadece beynimize oturdurdugumuzu anlayariq....Amma qelbimiz, qelbimiz ise esle yeniden bu sevgi uchun doyunmez...
Men Nicati ilk gorerken artiq onu unutdugumu, sevmediyimi anlamishdim. Nicatin surprizi meni evvelki kimi heyecanlandirmirdi. Eveller onunla yemek yeyerken ne qeder heyecanli olar, utana sixila yemek yeyerdimse indi ozumu chox serbest hiss edirdim onun yaninda. Gozum telefonda qalmishdi.
-Nicat isteyirsen surpriz sonraya qalsin. Ashaqidaki parkda bir az oturaq, sonra senin eshyalarini yerleshdirek otelde. Ele Universitetin tam ashagisindaki otel

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 88 >>