siniyi elime alaraq addım atmaq istesem de gözlerimin qaralması ile elimdekilerle birlikde yıxılmam bir olmuşdu... Ve göz qapaqlarımA sanki ağırlıq çökmüş,içimdeki isti ve üşümem daha da artmışdı... Tek hiss etdiyim qeribe bir rahatlıq idi...

Texminen 30deqiqe sonra gözlerimi açmağa çalışdığımda ilk göreceyim insanın Anar olacağını düşünmezdim... Amma o telaşla menim ayılmamı gözleyirdi... Danışmaq,gözlerimi açmaq istesem de bu mümkün deyildi... Sonra yene gözlerimi yummuşdum..ara bir hiss etdiyim ise anamın bedenime vurduğu sirke ve limonlu suyun qoxusu idi... Hekim nezareti altında sehere yaxın qızdırmam düşmüş,ve yuxuya getmişdim... Suya düşmeyim üstelik bir neçe müddet sulu geyimlerde olduğuma göre soyuqlamışdım... Yeniden oyanmaq gözel idi...biraz sonra anamla söhbet etdikde öyrenmişdim ki,sen deme meni Metbexde Anar yıxılmağa qoymamyıb qucağına alınmış ve hetta ailesi getsede bir Müddet menim yanımda qalıb lazım olan dermanları atam yanımda qalsın deye o alıbmış... İçimden ona çox sağolsun desemde bunu biruze vermirdim... Axşama yaxın Anarla Rüfaneni görende 'bir teşekkür etmeliyem artıq'deye düşünmüşdüm.. Amma Rüfanenin sözüne esebleşib cavabın versem de Anarın sözüne ne cavab vere bilmişdim nede bir söz deye bilmişdim....
R-dünen guya men bilmedim de senin oyunlarını?
P-ne dAnışırsan sen çilli!
R-özünü qardaşımın qollarına nece Atdın? Bir daha danış da!
P-axmaq çilli! Sen ne dediyini sanırsan!
A-qızlar sakit! Rüfane sende artıq eskiK danışma!
R-amma qaqaş??
A-bağla söhbeti dedim sene!
P-sen meni niye tuturdun ki? Yere yıxılsam daha yaxşı olardı!
A-yere deyib başının ayrılmağı daha mi yaxşı olardı yeni? Hem....-----bu sözün ardını başqa cür eşitmek istesemde düşünmediyim bir şey eşitdim ve daha heçne deye bilmedim....
Anar:-sende menim bir bacımsan Permin...Her qelbde vardır hissleri idare eden,gizleden,çekinmeden gösteren duyğuları... Kimisi istemez,kimisi de niye olmadı deye isyan eder duyğularının ya var olmasına ya da göstere

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 148 >>