Anar ve Men qarşımızda dayananı gördükde eseb be teeccübümüzü heç cüre bir-birimizden gizlede bilmemişdik...Devetliler arasında Qehreman da var idi. Elinde qedehi tutub,kinayeli gülüş ile bize baxırdı... Hetta bir an ağlıma Rüfanenin nişanlısının o olduğu bele gelmişdi. Ancaq Rüfanenin yanında başqa birini gördükde biraz sakitleşmişdim.. Bizden uzaq olsun başqa da bir şey istemirdim..,
Biraz sonra üzük taxma merasimi olmuşdu... Rüfane Anara yaxınlaşıb onu qıcaqlamışdı.. Anar evvel qucaqlamasa da,mene baxdığın da gözlerim dolsa da gülümsediyimi görüb oda Rüfaneni qucaqlamışdı... Alnından öperek:
-xoşbext ol!-demişdi sadece... Rüfanenin nişanlısı Kerim ise yaxşı birine benzeyirdi.. O da Anar ile görüşüb özünü bir növ teqdim edirdi.. Menim onların qohumu olduğumu düşünen Kerim:
-Siz Rüfanenin neyi olursunuz.?-dediyinde Anar menden evvel davranıb:
-Tezlikle bizim ailenin gelini olacaq-demiş ve meni qucaqlamışdı...

Kerim de bizi tebrik ederek,Rüfaneni götürüb diger qonaqların yanına keçmişdi. Anar ise meni anamgilin yanına qoyub,özü uzaqlaşdı. Sadece 'birazdan gelirem'deyib Qehreman ile birlikde çıxmışdı cafeden... Texminen 20deqiqe sonra Anar tek geri qayıtmışdı.. Üzünden esebi olduğu bilinirdi... Anama Anarın yanına gedib gelecem deyerek ordan uzaqlaşmışdım... Anarın yanına gelerek,elinden tutub ordan çıxarmışdım.. Birlikde yuxarı qalxaraq eyvana çıxmışdıq.. Anar ise hele de esebi idi..
P-Anar.?
A-can Anar.
P-sene ne oldu.? O alçaqla dalaşmadın ki.?
A-yox. Dalaşmadım. Sözümü dedim,gönderdim..
P-bes niye bu qeder esebisen axı.?-deyib ona yaxınlaşdım.. Anarın üzünü her iki ovucum arasına alıb Gözlerine baxaraq cavab gözledim..
Anar ise ellerimden tutaraq:
-sen yanımda olduqdan sonra men heç esebi olaram.? Her şey yaxşıdır narahat olma-deyib meni qucaqlamışdı.. Biraz daha burada qalıb,içeri qayıtmışdıq...
Aradan saatlar keçmişdi artıq.. Sonlara yaxınlaşanda bütün gencleri ayağa qaldırıb reqs etdiren musiqi seslenmeye başladı.. Bu ki,bizim mahnımız

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 148 >>