meni sakitleşdire bilmirdiler...
Z-Periş qorxma.. Yeqin işi çıxıb. Belke telefonu sönüb heç xeberi yoxdur?
S-Zaur düz deyir Periş qorxma. Sakitleş
P-zeng gedir amma açmır!! Deli olacam. Ya ona bir şey olubsa?! Bu defe döze bilmerem.. Ölerem...-deyib hönkürerek ağlamağa başladım... Halım qalmamışdı artıq.. Biraz sonra qapının sesine celd qapıya teref qaçdım,qarşım da gülümseyen Anarı görüb nece qucaqlamışdım,qorxudan nece qollarına yığılıb qalmışdım xatırlamırdım... Yene de heyacan ve qorxudan huşumu itirmişdi.. Oyandığımda Anar başımın üstünde idi.. Yerimden qalxıb onu möhkemce qucaqlamışdım.. Ağlayaraq:
-Meni tek qoyma.. Meni sensiz qoyma...dayana bilmerem buna-deye pıçıldayırdım...
Qorxudan sakitleşdire bilmirdim... Anar ise üz-gözümden öperek meni sakitleşdirmeye çalışırdı... Birazdan sakitleşmişdim... Sen deme Anarın telefonu evde qaldığından cavab vere bilmeyib,hemde gec çıxıb deye vaxtında çata bilmemişdi... Men huşsuz yatarken Zaurgil Anara Qehremanla olan insidenti deyibmişler...
Mende bunu bilmeden qorxaraq Anara her şeyi danışdım... Anar temkinli dayanıb,heçne demese de nece esebi olduğunu göre bilirdim... Axşam düşürdü. Anar Zaura burada qala bileceyini soruşanda oda razılıq vermişdi. Anar bu gece Zaurla qalsa da mene Cem'i 1qapı qeder uzaq olacaqdı... Artıq üzük üçün sabah gedecekdik... Men ise yuxu getirici heb qebul ederek yatmışdım... Seher oyanıb hazırlaşırdım ki Anar ve Zaur geldiler... Seheri yemeyini Cafe'de yemeyi teklif etdiler. Sara ve men de razılaşmışdım... Evvel yemek yeyib sonra üzük seçmeye getmişdik...
Bir-bir üzüklere baxsaq da hele üreyimce olanı tapa bilmemişdim... Daha bir mağazaya girende men üzüklere baxırdım ki,menim telefonuma Anarın nömresinden zeng geldi. Telefon evde qaldığından Pervane Xala mene zeng etmişdi... Anara söz deyeceyini bildirende telefonu Anara vermişdim... Anar kenarda danışarken üzüyün birini beyenmişdim... Elime alıb Anara göstermek üçün geri döndüyüm de Qehremanın içeride olduğunu gördüm.. Donub

<< 1 ... 109 110 [111] 112 113 ... 148 >>